Kadın işçilerin sorunları bitmiyor. Sizlere benim ve kadın işçilerin sorunlarından birini anlatmak istiyorum.
Ben uzun yıllardır fabrikada çalışan bir kadın işçiyim. Bundan 9 yıl önce şiddetli geçimsizlikten dolayı eşimden ayrıldım. 3 çocuğumun velayetini üstüme aldım ve ayrıldığım eşimden hiçbir nafaka talep etmedim. Çünkü kendim uzun yıllardan bu yana evin geçimini sağlamaktaydım. İşyerinden aile yardımı parası alıyordum, bu para da bütçeme katkı yapıyordu. 4 yıl önce bu para kesildi. Medeni Kanun’da yapılan bir değişiklikle nüfus cüzdanında “dul” ibaresi kaldırılıp yerine “bekâr” yazıldı. Böylece eşimden ayrılmış, çocukların bakımını üstlenmiş benim gibi nice kadın artık aile yardımı almaktan mahrum kaldı. Ben defalarca işyerine 3 çocuğumun bakımını, sorumluluğunu üstlendiğimi, evin kirasını, faturalarını ödediğimi söylediğim halde aile yardımım kesildi. Bana cevaben “devlet bekârlara aile yardımı vermiyor” denildi.
UİD-DER Kadın Komitesi aracılığıyla bütün kadınlara seslenmek istiyorum: Bu yanlışı düzeltmeliyiz. Belki tuzu kuru kadınlar bizleri küçümseyecektir ama ben ve benim gibi emekçi kadınların bu yardıma ihtiyacı var. Bu parayla belki birimiz çocuğunun okul masrafını, servis parasını çıkaracak belki bir başka kadın faturalarını ödeyecek. Devlet çalışan kadınlara yardımcı olacağına kadınların nice zorluklarla kazandığı paraya el koymaya çalışıyor.
Ben ve benim durumumda olan binlerce kadın işçi bir araya gelmeden, sesimizi duyurmadan haklarımızı koruyamayız.