Esenyurt-Kıraç bölgesi, fabrikaların yoğun olduğu bir işçi-emekçi bölgesi. Bu bölgede oturan herkes neredeyse bir fabrikada çalışıyor. Emek sömürüsünün de yoğun olduğu bu bölgede, düşük ücretler ve uzun çalışma saatleri biz işçilerde sosyal yaşama zaman bırakmıyor. Sosyal yaşam artık evde televizyon izlemekle eşanlamlı hale gelmiş durumda. Ortalama çalışma süresi 10-12 saat olan, hatta daha uzun sürelere çıkan iş koşullarında gerçekten sosyal yaşam için zaman kalmıyor.

Biz Uluslararası İşçi Dayanışması Derneği olarak çeşitli sosyal faaliyetlerde bulunmaya çalışıyoruz. Çünkü yaşamak demek sadece nefes almak demek değildir, yaşamak demek sadece işyeri ile ev arasında gidip gelmek değildir. Derneğimizin spor kolu 8 Aralık bir maç organize etti. Hep izleyici mi olacağız, biz de oynayalım dedik. Metal, plastik, tekstil, inşaat vs. sektörlerden gelen işçi kardeşlerimizle birlikte maç yaptık. Önemli olan yenmek değil, işçilerin bir araya gelip birlikte bir şeyler yapmasıydı. Çok güzel geçti. Maçtan sonra birlikte oturup sıcak çaylarımızı yudumlarken hem maç üzerine hem de bir sonraki organizasyonlar üzerine sohbet ettik. Herkes mutluydu bir araya gelmekten ve birlikte bir şeyler paylaşmaktan. Neden bir daha yapmıyoruz diye konuştuk, çeşitli fabrikalar arasında da yapabiliriz, mahallemizden arkadaşlardan da takım oluşturup oynayabiliriz, bu birlikteliği büyütebiliriz diye konuştuk.

Kıraç gibi bir işçi havzasında biz işçilerin gerçekten birlik olmaya ihtiyacı var. Çalışma koşullarımız ne olursa olsun yeter ki biz birlik olmak isteyelim, bir araya gelmek için çaba gösterelim.