16 yaşından bu yana pek çok 1 Mayıs’a katılmış olmama rağmen, son üç senedir UİD-DER’le katıldığım 1 Mayıslar, inandığım değerler ve siyasi anlayışımın gelişmesi açısından daha faydalı ve yararlı oldu. Gebze’den 20 kat küçük bir şehirde, Niğde’de yaşayan biri olarak işçi sınıfı ile temas etme imkânına bu üç 1 Mayıs’ta eriştim ve sınıfın gerçek sorunlarını yerinde ve bizzat onlardan dinleyerek öğrenme, gözlemleme fırsatı buldum. Kendini “sosyalist” olarak tanımlayan biri için, önemli bir şey bu bana kalırsa. Bizim gibi kendini “sosyalist” olarak tanımlayan, büyük oranda 68 kuşağının romantizminden etkilenmiş gençlerin, kendi gerçekleri ve kendisi gibi emeği neticesinde hayatını kazanmaya çalışan kitlelerin gerçeğiyle karşılaşması, teorik gelişimin yanı sıra pratik gelişim açısından da önemli diye düşünüyorum.

2014 1 Mayıs’ının önemli olduğu kanısındayım. Yalnız taleplerimizi dillendirmek ve mücadeleyi güçlendirmek açısından değil, aynı zamanda biz gençlerin, her gün daha da içinden çıkılmaz bir hal alan siyasi, sosyal ve ekonomik yaşamın nasıl değiştirilebileceği gerçeğiyle karşı karşıya kalmamızdandır. 12 senedir iktidarda olan muhafazakâr-neoliberal yönetimin her geçen gün emekçi kitleler karşısında devam eden pervasızca tutumuna karşı, gelecek kaygısı taşıyan bir genç olarak, doğru bir tavır geliştirmek gerektiğine inanıyorum. Bu yüzden, vicdanı olan herkesin 1 Mayıs’ta olması gerektiğini düşünüyorum. O yüzden, o alanda yan yana durduğum, bir şeyler konuşup paylaştığım işçi, öğrenci, ev kadını kim varsa, onlardan çok şey öğrendim ve vicdanımla orada olmam gerektiğine inandım. İyi ki UİD-DER’le tanıştım diyorum bu nedenle.