Bu yıl ilk defa UİD-DER’le 1 Mayıs alanındaydım. 21 yaşındayım ve daha önce başka kurumlarla da alanda bulundum. Aslında bu durum büyük farkı görmemi de sağladı. Öncesine baktığımda hep bir şeylerden kaçma, bir ezilme ruhu yaşarken bu sefer taleplerimi, coşkumu, heyecanımı ve sevincimi diğer işçi kardeşlerimle birlikte haykırdım.

Ne kadar güzeldi. Kimimiz vardiyadan çıkıp, kimimiz çocuklarımızı alıp gelmiştik. Uzun saatler ve düşük ücretlerle çalışıp gecesini gündüzüne katıp ter akıtan işçilerin coşkusu umut ve heyecan vericiydi. Elleri nasır tutmuş, parçalanmış olmasına rağmen acısına aldırmadan umutla alkışlıyordu taleplerini. İşte 1 Mayıs buydu.

Düşüncelerimizi taleplerimizi korkusuzca haykırmamıza öncü olan UİD-DER iyi ki var. İyi ki var çünkü toplumun en ücra köşesinde sürekli ezilmeye mahkûm kadınlarımızı hiç unutmuyor. Kadın Komitesinin oluşu aslında biz kadınlara müthiş güven aşılıyor. Dostlar; yaşadığım en güzel 1 Mayıs coşkusuydu. Sloganlarıyla, disipliniyle, kortejiyle tam da UİD-DER’ e yakışan bir 1 Mayıs coşkusuydu. UİD-DER’e ve dernek çatısı altında bulunan herkese teşekkürler.

YAŞASIN 1 MAYIS, BIJİ YEK GULAN!