Madenciyim ben,

Elimde kazma, başımda baret

Ve sırtımda ölüm taşırım hep

Gün yüzüne hasret, güneşli günlerin düşüyle

Kömürün bağrına vururum kazmayı

Madenciyim ben,

Payıma açlık düşer yarattığım zenginlikten

Kömürün isi, katran ve metan gazı

Ve sinsi bir ölüm düşer payıma

Madenciyim ben,

Yaşım 18, yaşım 20, yaşım henüz 15 benim.

Henüz bir güzeli öpmemiş olan dudaklarım,

Yaşımdan büyük nasırlı ellerim

Ve yaşanmamış çocukluğum

Soma’da göçük altında şimdi

Madenciydim, şimdi bir ölüyüm ben

Soma’da bir göçük altında

Çocukluğumu ve güneşli günlere olan inancımı

Miras bıraktım size...