İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi, 12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücadele Günü’nde Galatasaray Lisesi önünde bir basın açıklaması gerçekleştirdi. DİSK Genel Başkanı Kani Beko, DİSK Genel Sekreteri Arzu Çerkezoğlu, HDP Milletvekili Levent Tüzel’in de destek verdiği basın açıklaması, saat 19.00’da başladı. “Çocuk İşçilik Yasaklansın”, “Çocuklar Ölüyor Sermaye Büyüyor!” sloganlarıyla başlayan eylemde, 2013 ve 2014 yılının ilk dört ayında yaşamını yitiren çocuk işçilerin isimleri okundu. İsimlerin okunmasının ardından 17 yaşındaki oğlu Eren Erol’u elektrik çarpmasıyla kaybeden Erdinç Erol konuştu. Erdinç Erol, “Patronlar ve devletin elinde evlatlarımızın kanı var” şeklinde öfkesini haykırarak, güvenlik önlemlerini almayan ve işyeri denetimlerini sağlamayan hükümetin yakasında olacaklarını ifade etti. Erol’un konuşmasının ardından basın açıklaması metnini İSİG Meclisi çalışanlarından Neslihan Karatepe okudu. Basın açıklamasında çocuk işçiliğin sebepleri ve ulaştığı boyutlar vurgulanırken, devletin bu konuya bile bile göz yumduğunun altı çizildi. Karatepe 2013 yılında iş cinayetlerine kurban giden 1235 işçiden 59’unun çocuk işçi olduğunu tespit edebildiklerini belirtti. Karatepe konuşmasına, “13 yaşındaki kimya işçisi Ahmet Yıldız’ın plastik enjeksiyon makinesine sıkışarak can vermesi, hastaneye trafik kazası geçirdi diye getirilmesi ve işverenine açılan davada 30 bin 40 TL ceza verilmesi, bunun 24 taksite bölünmesi Türkiye’de çocuk işçiliği gerçeğinin özetidir. Buna karşı sessiz kalmamaya çağırıyoruz” sözleriyle son verdi.

Çocuk işçilik konusu işçi sınıfının kanayan yaralarından biridir. Kapitalist sömürü düzeninin yarattığı yoksulluk nedeniyle her geçen gün daha fazla çocuk “ekmek parası” kazanma derdiyle işçilik yapmaya başlıyor. Her geçen gün yoksullaşan işçi aileleri, çocuklarının çalışmasına muhtaç hale geliyor. Okullarda, parklarda, bahçelerde olması gereken çocuklarımız çok uzun saatlerde, çok düşük ücretlerle, iş güvenliği önlemlerinin hiçe sayıldığı işyerlerinde çalıştırılıyorlar. Kapitalist sistem altta kalanın canı çıksın parolasıyla varlığını sürdürüyor. İstatistiklere yansıyan soğuk rakamlar, bunun göstergesi durumunda. İş cinayetlerinde yaşamını yitiren her 20 işçiden 1’i çocuk! Elbette bu vahim tabloyu tersine çevirmenin yolu örgütlenmektir. Çocuklarımızı makine dişlileri arasından kurtaralım. Çocuklarımızın oyun bahçelerinde eğlendikleri sömürüsüz bir dünya için mücadele edelim.