Bir annenin ağıtında tanıdınız bizi
Bizi diyorum yanlış anlamayın
aynı rahimden aynı anda düştüğüm kardeşimle beni
Hep beraber yaşadık hayatı
Aynı anda evlendik, aynı anda askere gittik biz onunla
Aynı anda üç kuruş için girdik yerin yüzlerce kat altına
Aynı anda aynı patron aldı son nefesimizi
300 arkadaşımızla Soma’da
Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!
Babasız nasıl yaşanacağını her gün öğrenen 8 yaşında bir kızım ben
Haftanın her günü çalışan bir babanın evladıydım ben
Çok görmesem de yüzünü arada bir okşardı nasırlı ellerle yüzümü
Mezarı başında ağlıyorum, dua ediyorum
Bu dünyada cenneti göremeden gitti
Bari öbür dünyada kömür tozu yutmasın bir daha
Aldılar onu benden, kardeşimden, annemden
300 arkadaşıyla Soma’da
Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!
Yeni dünya evine girmiş madenci eşiydim ben
Daha nişanlıyken ayrıl dedim şu madenden
Mecburuz, ya seni alamazsam dedi gitti
Her gittiğinde gece-gündüz, senin için geri geleceğim diye söz verirdi
Bu acıya dayanılmaz, beni de al yanına ya da tut sözünü gel bir daha
Yaşamak için mecburuz dedi gitti, gelmedi bir daha
300 arkadaşıyla Soma’da
Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!
Ölüler konuşamazlar ama hatırladıkça onları, anlatırlar
Yaşarken anlatamadıkları sorumluluklarımızı acı acı bağırırlar
Bağırıyoruz sizlere kardeşlerim, karşı durun bu kömür karası kadere
Gözlerini kâr hırsı bürümüş patronların düzenine
Şimdi sizle konuşamam ama hatırlayın, ders çıkarın halimizden
Aldılar canımızı 300 arkadaşımla Soma’da
Unutma, Soma’da, kader değil bir cinayette!