Yoğun bir haftanın sonunda grevde olan Kimberly Clark işçilerine dayanışma ziyaretinde bulunduk. UİD-DER Kadın Komitesi’nin organize ettiği ziyaret için hazırladığımız yemekleri alarak fabrikaya doğru yola çıktık. Fabrikaya yakın bir bölgede derneğimizin diğer şubelerindeki arkadaşlarımızla buluştuk. Sloganlarla fabrika önüne doğru yürüyüşümüze başladık. Grevci arkadaşlar bizi ayakta alkışlayarak karşıladılar. UİD-DER Kadın Komitesi dayanışmanın sembolü olarak grevdeki kadın işçilere çiçek verdi.

Bizim hazırladığımız yemeklerle, grevci işçi eşleri ve çevreden halkın getirdiği yemeklerle dostluk sofrasını paylaştık. Yemeğimizi yedikten sonra UİD-DER Müzik Grubu ezgileriyle gönüllerimizi mest etti. Yorucu ve stresli çalışma koşullarında çalışan bizler ve grevci işçiler için son derece moral oldu. Hal böyle olunca ne grevci işçiler ne de bizler şarkıların bitmesini istiyorduk. Müzik grubundaki işçi arkadaşların emekleriyle yazdığı ve söylediği şarkılarda kendimizi buluyorduk. Dertlerimizi, sorunlarımızı ve mücadele geleneğimizi onların ezgileriyle dinlemek doyumsuz bir haz veriyordu. Grevci işçilerle birlikte müzik grubunun seslendirdiği halay parçalarıyla grev halayı coşuyordu. Hatta çevrede yaşayan halk da gelip ezgilere katıldı, halaylara eşlik etti. Halaylar çekilirken dayanışma ruhunu işçilerin gözlerindeki parıltıdan hissetmek zor olmadı. Zaten bunu sözleriyle de dile getirdiler. Grevci işçilerden bir tanesi “bize verdiğiniz bu moralle aylarca burada grevimize devam ederiz” dedi. Biz oradan ayrılırken grevci işçiler bizleri her zaman orada görmek istediklerini söylediler. Biz de grev ve direnişlerde yetişmiş UİD-DER’li işçiler olarak onlar grevlerini sürdürdükçe onlara elimizden gelen desteği vereceğimizi ve yanlarında olacağımızı söyledik.

Dayanışma ziyaretimiz atılan sloganlar ve alkışlar eşliğinde işçilerin el sallayarak bizi uğurlamalarıyla son buldu.