Bugün UİD-DER’li bir işçi olarak bu çatı altında mücadele etmekten bir kez daha onur duydum. Burada mücadele etmeye başlayalı, her geçen gün yeni şeyler öğreniyorum. Bugün de UİD-DER için olağan günlerden biriydi. Yine işçiler gelip gidiyor, bu sabah da çaylarını diğer işçi arkadaşlarını yanlarına alıp derneğimizde içmek istiyorlardı. Bu kez gelen işçiler grev yaşamış Kimberly Clark işçileriydi. Bahçede hemen toplanıp heyecanla konuşmaya başladık. Grevlerini anlattılar bize. UİD-DER olarak grev süreci boyunca sık sık ziyaret edip yanlarında olduğumuzu söylemiştik. Bu sefer, mücadeleyi kazanan işçiler bizim yanımıza gelmişlerdi. Onlar heyecanla anlatıyor biz de heyecanla dinliyorduk. Bir işçi için eğitim-öğretim dedikleri böyle bir şey olsa gerek. Grev yerinde de konuşuyorduk pek çok sorunu tabi. Ama bu sefer, mücadelelerinin devamı adına adres olarak görüp UİD-DER’e gelmişlerdi ve burada paylaşıyorduk deneyimlerimizi.

Bu sohbetlerin üzerine hep birlikte yenen yemek ve yemekte devam eden konuşmalarımız anlatılmaz yaşanır. UİD-DER’li her işçi, böyle günleri pek çok kez yaşamıştır. Her gününü, daha onurlu bir yaşam için ören UİD-DER’de örgütlenelim!