Sömürünün en acımasız biçimde devam ettiği ve süreç geçtikçe daha da keskinleşeceği, kişiler arasındaki ilişkilerin bencilik kavramı ile gırtlağa kadar pisliğe saplandığı bir sistemde yaşıyoruz. Peki sistemin bireyleri bencilleştirdiği böyle bir dönemde, birlik beraberliği yaşamak, ona göre hareket etmek ve paylaşımı gerçekten yaşamak biz işçiler açısından mümkün mü? Gerçekten mümkün ve ben kendimi şanslı hissediyorum. Çünkü UİD-DER bana sınıfımın bilincini alma, işçi kardeşlerimle bir arada planlı, programlı çalışmalara katılma, her şeyi paylaşarak kolektifliği yaşama şansı verdi. Biz her zaman sınıf bilincimizle donanıp birbirimize sıkı sıkıya bağlı olup sonuna kadar güvencimizi yitirmezsek yok edemeyeceğimiz engel yoktur.

Selamlarla sevgi sesleri yükseliyor şarkılarla

Boy boy fidanlar gibi

Hoş bir rüzgâr gibiyiz bugün

içimizde fırtına saklı

Yarın fırtınayı yaratacağız,

Bir mermi gibi çakılı gözlerimiz

İşte hep beraberiz

Şimdi yol almak zamanı

öğrenmek öğretmek zamanı

İnsanca yaşam için devrimdir hedefimiz

Emeğimiz, emeğimiz, emeğimiz

Beyinler seferber

Eller şakrak, titrek, heyecanlı

Bugün hedefe kilitleniyoruz

Almış olduğumuz bilinci yaşayarak

Güncelliğiyle hedefe

Sistemin zihniyetini üzerimizden atmak için çaba sarf ediyoruz

Bizim yaşam kültürümüz değildir bencillik

Bizim yaşam kültürümüz kolektiftir

PAYLAŞARAK YAŞAMAK...