Bu yaz da işçi ve emekçilerin çocuklarına sömürüden başka bir şey düşmedi. Okul tatillerinde çalışarak harçlıklarını çıkartan ve evine katkı sağlayan çocuk işçilere bu yaz tatili zehir oldu. Yaz tatillerini çalışarak geçiren işçi çocukları, dinlenemeden yoğun bir tempoyla çalıştırılıyorlar. Eve giren para yetmediği için, aileler eve katkısı olsun, okul harçlığını çıkarsın diyerek okul bitmeden çocuklarına iş aramaya başlıyorlar. Yani çocuklarını çalıştırmak zorunda kalıyorlar.

Geçenlerde çay içmek için oturduğum bir kafede çocuk yaştaki işçiler dikkatimi çekti. Yüzlerinden yorgunluk ve uykusuzluk akıyordu. Dayanamadım ve bir tanesine sordum “okuyor musun sen?” diye. “Evet” dedi. “Peki, kaç saat çalışıyorsun?” diye sorduğumda genç kız “sabah 11 akşam 11 çalışıyorum” dedi. Bu kızımız akşamın on birlerine kadar bütün gün ayakta çalışıyor. Ve sadece o değil, kendi gibi birçok öğrenci daha var onunla beraber çalışan. Kapitalist eğitim sisteminin adaletsizliğinden yılan ve ona mahkûm olmaktan yorulan öğrenciler, bir hevesle bekledikleri yaz tatilini de dinlenmek yerine çalışarak geçiriyorlar. Yazı yoğun bir şekilde çalışarak geçiren öğrencilerin bu durumu haliyle okul açıldıktan sonra derslerine de yansıyor. Patronlar sınıfının çocukları yaz talilerinde gezip tozarken işçilerin çocukları çalışıp eve katkı sağlamak zorunda kalıyor. Zengin çocukları yazın kendilerini geliştirecek kurslara giderek çeşitli eğlencelere para saçarken, işçilerin çocukları asgari ücretin çok çok altında ücretlere çalışıyorlar. Kimi zaman da iş cinayetlerine kurban gidiyorlar. Okul harçlıklarını çıkarmak için inşaatlarda çalışıp yaşamını yitiren öğrenciler gibi… Tıpkı Mecidiyeköy’de dev rezidansın inşaatında asansörün düşmesi sonucu feci şekilde can veren 10 işçiden biri olan üniversite öğrencisi Hıdır gibi. Sadece bir aylığına okul harçlığını çıkarmak için çalışan Hıdır, göz göre göre sermaye düzenine kurban gitti.

Bu kapitalist düzende işçi ailelerinin çocuklarına da nefes olmak yok. Yetişkin işçilerin bile zor katlandığı çalışma koşullarına, öğrenciler ve çocuk işçiler de mecbur bırakılıyor. Yaşının ve bünyesinin kaldıramayacağı koşullarda uzun saatler düşük ücrete çalıştırılıyorlar. Biz biliyoruz ki bu sorunun kaynağı tam da yaşadığımız bu kapitalist sistem. Onunla mücadele, işçilerin örgütlü birliğinden geçer. Çocuklarımızın geleceği için bu sömürü düzenine dur demek biz işçilerin elinde. Çocuklarımızı bu kan emici sermaye düzenine kurban vermeyelim.