Çalıştığım işyerinde bir işçi arkadaşa bedelli askerlik üzerine ne düşündüğünü sordum, o da “bu vatan hepimizinse herkes askerlik yapsın, bedel de neymiş” diye cevapladı. Arkadaşın söylemiş olduğu söz bir taraftan doğru olsa da bir taraftan tartışılır şüphesiz. Bu vatanın hepimizin olduğu ya da neresinin bizim olduğu bir tartışma konusu olsa da, yıllardır bu argümanlar işlendi sürekli.

Bu topraklarda hep askerlik kutsallaştırıldı, askere gitmek öncelikli hale geldi. Hatta bu durum toplum tarafından o kadar içselleştirildi ki, askere gitmeyene erkek denmez, kız verilmez vs.

Burjuvazi vatan sevdasını, vatanın önemini sürekli toplumun bilincine işler. Ama nedense bu vatanın kaymağını ballandıra ballandıra zenginler yerken bir türlü emekçilere sıra gelmez, kıyısından köşesinden bir parça isteyenler de düşman ilan edilir. Ama sıra vatanı korumaya savunmaya gelince ilk önce emekçi çocukları akla gelir. Bu aralar yeni bir bedelli askerlik yasasının çıkacağı ve yaş sınırının 28, ödenecek ücretin de 30 bin liranın az altında olacağı söylentileri dolaşıyor. Haliyle zenginler o değerli çocuklarını o değerli vatanlarını korumaya yollamayacak. Karşılığında ise bedel ödeyecek. Şüphesiz o bedel biz işçiler için çok yüksek, ama kapitalistler için sadece çerez parası. İşçi-emekçi çocukları, vatan savunusu adı altında, işyerlerinden, ailelerinden, arkadaş ortamlarından koparılıp kışlalara sürülürken, zengin züppelerine yine yan gelip yatmak düşecek. Burjuvalar o çok sevdikleri devletlerini korumaya kendi çocuklarını değil işçierin, emekçilerin çocuklarını yollamaktalar. Onların canı kıymetli, zamanı kıymetli, verdikleri paranın ise onlar için hiçbir kıymeti harbiyesi yok, nasılsa bizim sırtımızdan o parayı birkaç saatte elde edebilirler.

Hani vatan kutsaldı? Hani askerlik kutsaldı? Hani vatan için şehit mertebesine ulaşmak kutsaldı?

İşte burada da gözüküyor ki, onlar sadece yemekle, daha çok kasalarını doldurmakla meşguller. Nasılsa onlar için biz çalışırız, biz savaşırız, biz ölür ve öldürürüz, burjuvazinin gözünde bir işçinin ya da işçi çocuğunun değeri fabrikada neyse askerde de odur. İşçi sınıfının vatanı tüm dünyadır, egemenlerin, savaş ağalarının, ezen ve ezilenin olmadığı bir dünya! Asalaklar sınıfına esas bedeli ödetmek için işçi sınıfının devrimci mücadelesi şarttır.