Merhaba arkadaşlar. Geçtiğimiz Pazar günü UİD-DER Aydınlı temsilciliğinde Saddam sonrası Irak’ta çekilen Kaplumbağalar da Uçar adlı filmi izledik. Film çok etkileyiciydi. Vicdanı ve onuru olan hiçbir insanın etkilenmemesi mümkün değildi. Yıllardır Saddam’ın zulmüne maruz kalan Kürt halkının öyküsü anlatılıyordu. Film, Irak-Türkiye sınırında bir Kürt mülteci kampında geçiyor. Elleri kolları kopmuş çocukların mayın toplamalarını ve Halepçe’de Saddam’ın askerleri tarafından tecavüz edilen Agrin’in yaşadıklarını anlatıyor, Kaplumbağalar da Uçar.

Filmin her karesi, acı ile doluydu. Tabii ki esas mesele bizlerin bu tür filmleri izleyerek kederlenmemiz değildir, bu tür filinler aracılığı ile işçi ve emekçi kardeşlerimize yaşananların ne anlama geldiğini anlatmaktır. Burjuvazinin her türlü ideolojik saldırısına karşı, bizler de elimizdeki tüm araçları kullanarak işçi sınıfının ideolojisini emekçi kitleler içinde etkin kılmalıyız.

Filmi izledikten sonra etkinliğimize katılan işçi ve öğrenci arkadaşlarla film üzerine sohbet ettik. Sohbette bugün içinden geçtiğimiz sürece damgasını basan milliyetçiliğe karşı durmanın önemini, Kürt halkına yönelik provokasyonlara ve savaş politikalarına karşı işçi ve emekçiler olarak neler yapabileceğimizi konuştuk. Film üzerine tartışmamızdan çıkan sonuç şuydu: İşçi-emekçi kitleler arasında örgütlülüğün ve dayanışmanın örülmesi için yılmadan, kararlı adımlarla, mücadele bayrağını yükseltmek gerekiyor! Ortadoğu’ya barış ve özgürlük işçilerle gelecek!

Sizlerle paylaşmak istediğim aşağıdaki şiiri, Irak savaşında babası ve annesi ölen ve kendisinin de bacakları kopan bir çocuk, Irak savaşını yöneten Tommy Franks’a yazmış:

Ben Basralı Ömer,

Belki haberin yoktur diye yazıyorum Mr. Franks.

Önce demokrasi yağdı göklerimizden,

Sonra özgürlük geçti üstümüzden

Palet palet.

Ve insan hakları

Namlularından

Yüzü maskeli adamların

Saniyede bilmem kaç adet.

Demokrasi bizim eve de isabet etti

Bir gün sonra anladım koptuğunu ayaklarımın.

Tam on sekiz adet insan hakları saymışlar

Vücudunda babamın.

Annem yoktu zaten

Ben doğarken ilaç yokluğundan ölmüş

Ambargo falan dediler ya anlamadım

Çocukluk aklı işte

Oluşmadan sökülmüş.

Sizde de barış böyle midir Mr. Franks?

İnsan hakları çocukları yetim

Ve ayaksız bırakır mı orda da?

Düşer mi ayın kan gölüne aksi

Güpegündüz düşer mi pazar yerine demokrasi?

Zenginlik

İnsanları korkudan uykusuz bırakır

Kuşlar gökyüzünü terk eder mi orda da?

Babamla mırıldandığım son dua dilimde

Ayaklarım hastanede

Ve giymeye kıyamadığım pabuçlar kaldı elimde.

Çocukların var mı Mr. Franks?

Al, oğluna götür onları bari işe yarasın

Kim bilir belki baktıkça

Bazen beni hatırlarsın.

Bu nasıl demokrasi Mr. Franks?

Düştüğü yeri yaktı

Merhamet hür dünyaya

Bu kadar mı IRAK’tı?