Görebilecek miyim sizce

Sömürenlerin yerle yeksan olduğu günü

Göçüp gitmeden yani bu dünyadan?

Görecek miyiz sence

Ellerimizle yarattığımız dünyada

Güllerin hâkim olduğunu

Yaşamak için iş istemeden yani?

Sıcak ekmeğin kokusu ne zaman tütmeyecek,

Aç çocukların burunlarında buram buram?

Kahpe kurşunlar yiğit bedenleri delecek mi hâlâ?

Gözyaşları ne zaman sadece kahkahadan boşalacak,

Göz pınarlarından analarımızın?

Zindanlarda ne zaman gün ışıyacak?

Daha ne kadar kırbaç olacak işsizlik

Beynimizi kemirerek… Sırtımızda

Ben ölmeden görmek istiyorum!

Kızıl bayrağını diktiğini işçinin

Burjuvanın kalelerine.

Ya siz?

Bu umuda ortak olmayan var mı içinizde?

Keşke şimdi olsa, hemen, der gibisiniz!

Ama bir tek bilmediğimiz

Bu kızıl bayrağı ellerimizle işleyip,

Kendi ellerimizle kalelere dikeceğimiz…

Ölmeden görmek isteyen varsa kızıl kaleleri

Cevabı sıkılı yumruğunda ve yüreğindedir

Yani kendinde…

Hep bir ağızdan

VARDIK, VARIZ, VAROLACAĞIZ DEMELİYİZ!