Ülker’in yeni reklâm filmini duymuş ya da görmüşsünüzdür. Sloganı “Mutlu et, mutlu ol” olan kampanya, Ülker’in 70. yılını kutlamak için tasarlanmış. Reklâm filmi gerçekten de dikkat çekici hazırlanmış. Ülker çalışanları işlerini bırakarak sokaklara çıkıyor ve Ülker’in ürünlerini dağıtarak insanları mutlu ediyor, kendileri de mutlu oluyorlar. Reklâm filmini izledikten sonra Ülker’in sitesine girdim. Sitedeki bir yazının bir kısmını aynen aktarayım sizlere:

“1944 yılında pötibör bisküvi üretimi ile yola çıkan ve bugün gıda alanında dünyanın sayılı şirketleri arasında yer alan, ürünleriyle 7’den 70’e tüm tüketicilerine mutlu anlar yaşatan Ülker, yeni kampanyasını ‘mutlu et, mutlu ol’ sloganı çerçevesinde oluşturdu. Her yıl Kasım ayının üçüncü perşembesini ‘mutlu et, mutlu ol’ günü ilan eden Ülker’in tüm çalışanları, bu günde küçük iyiliklerle etrafındaki insanları mutlu etmek için çalışacak. Kurucusu Sabri Ülker’in ‘Herkesin mutlu bir çocukluk geçirmeye hakkı vardır’ sözünü temel alan ve bu sloganı bir adım daha ileriye taşıyan kampanyanın, tüm Yıldız Holding çalışanlarının da içinde olduğu bir mutluluk hareketine dönüşmesi hedefleniyor.”

Evet, Ülker gerçekten de dünyadaki sayılı gıda şirketleri arasında yer alıyor. Fakat bu koskoca “iyiliksever” şirketin, sıra çalışanlarına geldiğinde hiç de mutluluk dağıtmadığı ortada. Sendika değiştirme hakkını kullandıkları için 28 Ekimde işten atılan Ülker işçileri hâlâ işe dönme mücadelesi veriyorlar. Yıllarca Ülker’e emek vermiş, gece gündüz demeden çalışmış olan işçiler soğukta kapının önünde bekletiliyorlar. Sabri Ülker’in “herkesin mutlu bir çocukluk geçirmeye hakkı vardır” sözünü temel aldıklarını söyleyen Yıldız Holding yönetimine sormak lazım: Uzun saatler çalıştırıldıkları için babalarının yüzünü göremeyen Ülker işçilerinin çocuklarının babalarıyla vakit geçirmeye ve mutlu olmaya hakkı yok muydu? İşçilerini, en doğal haklarını talep ettikleri için acımasızca işten çıkarabilen bir şirketin, mutluluk hareketinden kastettiği şeyin kasalara girecek daha fazla para olduğu aşikâr değil midir? Ülker ürünleri mutluluk oyunlarıyla daha fazla satılsın, kârlar ikiye üçe katlansın, tabii bu sırada çalışan işçiler de hak mak talep etmesin, kötü çalışma koşulları yerinde saysın, ama bu arada işçiler bir şekilde mutlu olsunlar! Olmazlarsa da zaten kapının önünde bulurlar kendilerini. Ülker gibi pek çok şirket palazlanıp, en iyi şirketiz nutukları atarken, işçileri iliklerine kadar sömürüyorlar. Bu haksızlık onların yanına kâr kalmamalı. Haklarımıza sahip çıkmalı ve örgütlenerek bu sahtekârlığa bir son vermeliyiz.