Ermenek’te 28 Ekimden bu yana devam eden arama-kurtarma çalışmalarının 38. gününde sabah saatlerinde 4 madencinin daha cansız bedenlerine ulaşıldı. Böylece 18 madencinin tamamı cansız olarak çıkarılmış oldu. Son güne kadar küçük de olsa bir umutla madenci eşlerinin, çocuklarının, babalarının canlı olarak ocaktan çıkmalarını bekleyen aileler büyük bir acı yaşadılar.
13 Mayıstaki Soma faciasının ardından ardı sıra gerçekleşen toplu işçi katliamlarından biri olarak anılacak Ermenek. AKP hükümetinin, patronların pervasızlığıyla, ikiyüzlülüğüyle anılacak. Ailelerin acıları ve yoksulluğuyla dalga geçercesine aldıkları tutumlarla da…
28 Ekimde madene son defa inmeden önce madencilerin geleceklerinin, yaşamdan beklentilerinin, gelecek umutlarının zaten ellerinden çalındığını bir madencinin eşinin ekranlara yansıyan görüntülerinden öğrenmiştik. Ablamız “canlı çıksa ne olacak?” demişti büyük bir üzüntüyle. Çaresiz bekleyişiyle Ayşe Teyzenin, yıpranmış kara lastiğiyle Recep Amcanın acılı yüzleri gözlerimizin önünden asla gitmeyecek.
Çocuklarının yaşamını maden ocağının derinliklerinde çalan kapitalizm, öldürdüğü canların hesabını er ya da geç verecek. İşçi katliamları kapitalizmin fıtratından meydana geliyorsa, sermaye düzeninin patronlar sınıfının başına yıkılması da bu fıtrattan meydana gelecek. Örgütlenen işçi sınıfı hayatını kaybeden sınıf kardeşlerinin hesabını soracaktır!