İşçi Dayanışması bültenimizi işçi arkadaşlarımıza ulaştırmak için tersaneye gittiğimizde bize yaşadıkları sorunları anlatıyorlar. Vasıflı işçilerin büyük çoğunluğunun üçüncü boğaz köprüsünün ayaklarının yapımı için çalışmaya gittiğini söylüyorlar. Tersaneye her gidişimizde yeni yüzlerle karşılıyoruz. Yeni yüzler gördükçe kaygıyla soruyoruz: “Çalışırken yeterince güvenlik önlemi alınıyor mu?” Cevapları hep aynı: “Baret, iş ayakkabısı, tulum ve eldiven veriliyor. İşe ilk girişte iş güvenliği eğitimi verilir gibi yapılıyor. Bunlar yetmiyor, yetmez. Biz uygunsuz ortamda çalışmak istemiyoruz. Fakat itiraz ettiğimizde işten atılmakla tehdit ediliyoruz.”

Bir işçi arkadaş, “kaç metre yüksekten binlerce kilo ağırlığında metal kapak düşüyor. Buna önlem almıyorlar. Onlar için baret takıyorsak her şey tamam. Bu namussuzlar kafamıza plaka düştüğünde baret ezilirse ölümüzün üstünden kırık bareti alır yenisi kafamıza takarlar” diye anlatıyor yaşanan vahşeti. Birlikte niye karşı durmuyorsunuz diye sorduğumuzda da birçok işçinin yaptığı gibi birbirlerine kızıyorlar. “Bu işçilere güven olmaz” diyorlar. Yaşadıkları bazı sorunlarda nasıl yalnız kaldıklarını anlatıyorlar. Ama içlerinde hakkını almak için inatla mücadele eden işçi arkadaşlarımız da var. Ancak birbirlerinden habersizler. Bir tersane işçisi arkadaş genç yaşına rağmen yıllardır taşeron şirketlerin işçileri nasıl bir cendereye hapsettiğini anlatıyor: “Taşeronun taşeronunun taşeronunda çalışıyoruz.” En son çalıştığı taşerondan ücretini bile alamadığı için içten çıkmak zorunda kalmış. Hakkı olan ücreti alabilmek için Alo 170’i arayıp işyerini şikâyet ettiğini, ancak ondan sonra şikâyetini geri çekmek koşuluyla ücretinin ödendiğini söylüyor. Hatta şikâyet ettiği için tersanelerde fişlendiğini ve güvenlikçilerin bir süre onu iş başvurusu için bile içeri almadığını anlattı.

İşçilerin mücadele etmesinden korkan tersane patronları işçilerin birlik olmaması ve hakkını aramaması için çeşitli engeller koyuyor. Ama tersanelerde koşullar ağırlaşmaya devam ediyor. Sadece bir tersanede bile onlarca taşerona bölünmüş işçiler birleşip örgütlenememekteler. Ancak bütün bunları değiştirmek için mücadele etmek dışında da bir seçeneğimiz yok. Tersanede çalışan işçi arkadaşlarımızın taşeron ve güvencesiz çalışmaktan kaynaklı yaşadıkları tüm bu sorunlar bize bir kez daha UİD-DER’in “Düşük Ücretlere, Uzayan İş Saatlerine ve Taşeronlaştırmaya Hayır!” kampanyasının ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. İşçiler olarak yaşadığımız tüm sorunları çözmek ve bu saldırılara, pervasızlığa dur demek için birlikte mücadele edelim.