Yılbaşına giriyoruz, sessizliğe boğulmuş bir hanın en üst katında

Saat gece yarısını geçmek üzere henüz,

Mağrur bir ezgi yayılıyor üst kattan hanın karanlığına,

Kavgaya dair, öfkeli, onurlu bir marş dolaşıyor tüm koridorlarda

O en üst kattaki yuvanın kapı aralığından dışarı ışıklar yayılıyor,

Kapı aralığından gözüken bir çocuk

Ayakta duran babasının havadaki yumruğuna bakakalmış

Öylece izliyor, buğulu gözleri ile odadaki coşkuyu.

Kavganın ezgisi son bulurken,

Bir işçinin ağzından koca bir haykırış duyuluyor,

Sonra onlarca işçi aynı haykırışı havaya bırakıyor.

Hanın o kocaman derin boşluğunda

Sesler, anaforlar çizen bıçaklar gibi titreyerek aşağıya iniyor.

Yaşanmışlıklarla dolu eski bir yıl geride kalırken,

O hanın yükseklerinde gümüş tenli işçiler,

Yeni yılın enginliklerine mücadelenin kızıl mayasını çalıyor…