Yaşadığımız dünyada her gün bir felâketle güne uyanıyoruz. Dünyayı yaşanmayacak hale getiren kapitalizmdir. Başta Ortadoğu olmak üzere birçok bölgede yürüyen emperyalist savaşlar, bu savaşlarda ölen insanlar, savaşın zulmünden kaçanlar; bunların hepsinin kaynağında yatan ve dünyayı kan gölüne çeviren de kapitalizmdir.

Bu sömürü düzeni işçi sınıfı üzerinde hâkimiyet kurmuş. Bu nedenle dünyanın her yerinde egemen sınıflar, işçi sınıfının tepki göstermesini engellemeye çalışıyorlar ve ordularıyla, polisleriyle, baskı yasalarıyla, medyalarıyla iktidarlarını garantiye alıyorlar.

Emperyalist paylaşım savaşlarında binlerce insan hayatını kaybetti ve kaybetmeye devam ediyor. Burjuvazinin kârı uğruna alınmayan iş güvenliği önlemleri yüzünden işçiler ölüyor. Sokaklarda karınlarını doyurmak için dilenen çocuklar, çöpten ekmek toplayan, sokaklarda yatan insanlar… Kocaları tarafından öldürülen kadınlar... Öldüren erkeklere ödül tarzında verilen cezalar, kadınları koruyamayan yasalar ve büyük harflerle yazılan adalet! Bu düzen hiçbir zaman işçi sınıfından yana olmamıştır. Bütün kötülüklerin kaynağı dünyayı karanlığa sürükleyen kapitalizmdir. Bu çürümüş sistemi yıkacak olan işçi sınıfının dünya çapında örgütlü mücadelesidir. Adaletli bir dünya ancak ve ancak işçi sınıfının kendi iktidarını kuracağı bir dünyada mümkündür.