23 Nisan ve 1 Mayıs resmi tatil günleri. Ama bu yıl da aslında yasal izin hakkımız olan bu günleri patronlardan bin bir zorlukla kopardık. 1 Mayıs işçi ve emekçilerin bayramı. İşçiler tarafından dünya çapında kutlanan, birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele gününde de her türlü yöntemle çalışmaya zorlandık. Kiminin patronu aba altından sopa gösterdi, kimi hiç böyle bir gün yokmuş gibi davrandı, kimi de zorla çalıştırmaya uğraştı. Bu oyunlara gelip 1 Mayıs alanlarına çıkmadıkça, ses çıkarmadığımız her gün daha fazla patron sömürüsüne maruz kalacağız.

Devletin belirlediği resmi tatiller sadece kamu çalışanları için mi geçerlidir? Özel sektörde çalışanların da hakkı değil mi tatil? Ya da bu günlerde mesai yapmak zorunda kalanların sosyal haklarının eksiksiz ve tam verilmesi yasal zorunluluk değil midir?

10 yıldır özel sektörde çalışmaktayım. 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos ve arife günlerinde biz hep çalışıyoruz. Resmi tatil hakkımız patronumuz tarafından gasp ediliyor. Üstelik çalışmalarımızın karşılığını da alamıyoruz. Bu çalışmalar bordrolarımıza yansıtılmıyor.

Patronun tavrı “işinize gelirse”, “bizde böyle”, “dışarıda işsiz adam çok” şeklinde. Ses çıkarmadığımız her durum daha fazla patron sömürüsüne dönüşüyor. Ücretlerimiz düşük tutuluyor, yıllık izinlerimizi tam kullanamadığımız gibi iş yoğunluğu bahane edilerek sürekli erteleniyor.

İşyerlerimizde mevcut koşullara boyun eğerek yaşıyoruz. Biz işçiler geleceğimiz ve haklarımız için hep birlikte omuz omuza mücadele etmeli, UİD DER çatısı altında örgütlenmeliyiz.