Merhaba dostlar. Her yıl olduğu gibi bu yıl da UİD-DER’le 1 Mayıs’ta alanlardaydık. Bir işçi kenti olan Gebze’de görülmeye değer bir coşku vardı. Günün anlam ve önemine, yani 1800’lü yıllarda işçilerin 8 saatlik işgünü mücadelesine, 1 Mayıs’ın doğuşuna dair konuşmalar yapıldı. Artan baskılara karşı işyerlerinde ve her alanda örgütlenme ve mücadele çağrıları yapıldı. İşçilerin talepleri dile getirildi. Birlikte durmanın bir sembolü olarak türküler söylendi, halaylar çekildi, horonlar tepildi.

O gün yeğenlerim de oradaydı. Biri 13 diğeri 11 yaşında ve 1 Mayıs’a ilk defa katılmışlardı. Büyük coşku yaşadılar, mutlu oldular ve çok beğendiler 1 Mayıs’ı. Çünkü orada harika bir coşku vardı. Ben alanda derneğimizin İşçi Dayanışması bültenini tanıtırken en çok duyduğum şey “Ne kadar kalabalık ve disiplinli bir kortejiniz var, hayran kaldım” cümlesi oldu. Bu övgülerin haklı gururunu yaşayan UİD-DER’li bir işçi olarak “gece gündüz demeden çalıştık” dedim. Ve şunu da biliyorum ki yılın 364 günü yatıp sadece bir gün çalışsaydık bunları duymazdık. Demek ki doğru yoldayız.

Dostlar, benimle o gün aynı heyecanı yaşayan ve işçi sınıfının mücadelesini en doğru biçimde yürüten UİD-DER’le küçük yaşta tanışan yeğenimin şiirini sizlerle paylaşmak istiyorum.