UİD-DER’in Esenyurt’ta düzenlediği 15-16 Haziran anmasına işyerimizden bir grup metal işçisi olarak katıldık. Bu etkinlik, tarihsel bir mücadeleyi anmaktan öte biz işçilerin bugünkü yaşam koşullarına da ciddi anlamda ışık tutuyor. Çünkü bugün fabrikaların birçoğunda işçiler ya yaşadıkları haksızlıklar karşısında susuyor ya bireysel tepki gösteriyor ya da başka işler aramak zorunda kalıyorlar.

İş saatlerinin uzunluğu, açlık sınırının altındaki ücretler, kalmak zorunda olduğumuz fazla mesailer, iş kazalarının sıklığı ve üzerinin örtülmesi, işten atılma korkusu, her ay maaşlarımızdan başka her şeye zam gelmesi biz işçilerin en temel sorunları.

Haliyle UİD-DER bu etkinliğinde biz işçilere, geçmişte 15-16 Haziran’ın ve bugün metal işçilerinin mücadelesinin nelere yol açtığını ve biz işçilerin de neler yaparsak kurtulacağımızı, yani örgütlü olmanın ne kadar hayati olduğunu göstermiş oldu.

UİD-DER’in işçi korosunun söylediği türkülerin, okunan şiirlerin, işçilerin mücadelelerini gösteren videoların eşlik ettiği sunum ve ortamdaki coşku herkesi etkiledi. Farklı işyerlerinden gelen ama ortak sorunlar yaşayan işçilere “neden olmasın, yapabiliriz, bak işçiler isterse birlik oluyor” dedik. Etkinliğin ardından halaylar çekip tekrar görüşmek üzere ayrıldık. Yani bu etkinlik şunu göstermiş oldu biz işçilere, işçiler isterse olur. Yeter ki isteyelim.