Tofaş’ta Türk Metal’den istifa ederek Çelik-İş’e üye olan işçiler işten atılmaya devam ediyor. 26 Haziranda Bursa Kent Meydanı’na direniş çadırı kuran işçiler, “Tofaş mağdurlarıyız, işimizi ve aşımızı istiyoruz” diyorlar. Tofaş’ta işten atılan ve direniş çadırı kuran 250 işçi hem Bursa halkının, hem metal işçilerinin hem de Tofaş işçilerinin desteği ile mücadelelerine devam ediyorlar. Tofaş’ta B vardiyasında çalışan işçiler bu sabah arkadaşlarını direniş çadırında ziyaret ettiler.
Slogan attıkları gerekçesiyle işten atılan işitme engelli işçiler başta olmak üzere direnişteki tüm işçiler, Tofaş yönetimine öfkelerini dile getiriyorlar. İşçiler, işten atma gerekçesini “eylemlerin devam etmesi” olarak açıklayan yönetime tepkilerini eylem yapmanın en doğal hakları olduğunu söyleyerek gösteriyorlar ve işten atmalar olmayacağına dair imzalarını ve sözlerini hatırlatıyorlar.
Metal işçilerinin eylemleri sürerken anlaşmanın sağlandığı ve işçilerin başka bir sendika tercihi yaptıkları ilk fabrika Tofaş oldu. Ancak büyük mücadelelerle Türk Metal’den kurtulan işçiler, adeta yağmurdan kaçarken doluya tutuldu. İki sözcünün işten atılması karşısında Tofaş işçileri eylemlere girişmiş fakat Çelik-İş atılan işçileri kendi bünyesinde çalıştıracağını duyurarak eylemleri sonlandırmıştı. Bu tutumun daha fazla işçinin işten atılmasının önünü açan bir geri adım anlamına geldiği açıktı. Tofaş’taki işten atma saldırısı işçilerin yaşananlardan ders çıkarması ve yılgınlığa kapılmadan örgütlülüklerini güçlendirmeye çalışmalarıyla aşılabilir. Tüm işyerlerinde yapılması gereken aynıdır: Birliğin güçlendirilmesi, ortak hareket etme alışkanlığının ve dayanışmanın pekiştirilmesi, işyerleri arasında koordinasyonun sağlanması metal işçileri için belirleyici önemde olacaktır.