Ben plastik fabrikasında çalışan bir işçiyim. Ramazan ayında sorunlarımız ve iş koşullarımız daha da ağırlaşıyor. Daha önce iki saatte bir 10 dakika mola verilirken, Ramazan gelince çalışma düzenimiz değişti, molalar birleştirildi. Gece vardiyasındaki bütün molaları sahur zamanı ile birleştirdiler. Gece 03.20’den sabah 08.00’e kadar molasız seri üretimde çalışıyoruz. Bu tempoya dayanamayıp bayılanlar var. Vardiya amirlerini her gün toplantıya alıyorlar, firelerin neden arttığına ve üretim miktarlarının neden düştüğüne dair sıkıştırıp üzerimize gönderiyorlar. Onlar da görevlerini layıkıyla yapmaya çalışıyor! İftardan sonraki atıştırmalıklara ayırdığımız 5-10 saniyelik süreleri üretime ayırmamız için tepemizden hiç ayrılmıyorlar. 03.20’den sonra tuvalete gitmek de yasak. Vardiya amiri tuvalete gidene ayıplı insan gözüyle bakıyor, kaşıyla gözüyle “bir daha o tuvalete gitme” der gibi bakış fırlatıyor. Ramazan ayında bile patronumuz o kadar acımasız ki zorunlu mesailerle nerdeyse canımızı almak istiyor. Tüm bunlar yetmiyormuş gibi maaşlarımızı her ay bir hafta geç yatırıyor.

Bu sorunlar muhtemelen bütün işyerlerinde vardır. Biz işçiler bir araya gelmezsek haksızlıklara sessiz kalırsak durum her gün daha da kötüye gider. Oysa işçilerin birliğiyle bu durumu düzeltmek mümkün. Biraz da bunun için tempomuzu arttıralım, birliğimizi sağlamak için…