Merhabalar ben Kıraç bölgesinde bir fabrikada çalışmaktayım. Türkiye’nin gündemi her ne kadar yoğun olsa da, bizim işyerinin genel gündemi fazla mesailerin az olmasıdır.

Az dediğime bakmayın, her gün en az on saat çalışıyoruz. Maaşların düşük olması, gelir ve gider arasında büyük bir uçurum oluşturuyor. Bu uçurumu kapatmak için ise genelde işçiler fazla mesailere kalmak için birbirleriyle yarışır duruma düşüyorlar. Oysaki bugün ihtiyacımız olan şey fazla mesailer değil insan gibi yaşamımızı sürdürebileceğimiz ücret almaktır. Burada metal işçilerinin direnişi de göstermiş oluyor ki, zaten örgütlü olan patronların karşısında, işçiler taleplerini ancak birlikte mücadele ederek kazanabilirler. Yani bizim ihtiyacımız olan şey fazla mesailer değil işçilerin bilinçli birliğidir. İşçilerin birliği hayat kurtarırken fazla mesailer ömrümüzden ömür çalıp patronlara kâr olarak dönüyor.