Geçtiğimiz Pazar günü, 7 günlük direnişin ardından fabrikadan polis zoruyla dışarı çıkarılan Enpay işçileri, direnişlerini işyeri önünde sürdürüyorlar. Enpay yönetimi ise, Türk Metal’den istifa etmeyen ve direnişe destek olmayıp çalışmayı sürdüren işçileri örnek gösterip işçileri bölmeye ve böylelikle direnişi kırmaya çalışıyor. Fakat direnen işçiler, patronun oyunlarına kararlı duruşlarıyla gerekli cevabı veriyorlar.
Bugün yönetimin kendileriyle görüşmek istediğini söyleyen işçiler, bununla neyin amaçlandığını görüşmede anladıklarını belirtiyorlar. “Biz sendika değiştirmeye karar verdik ve 630 arkadaşımız tek kalemde bu sendikaya [Birleşik Metal-İş] geçtik. Bundan da çok mutluyuz, en azından içimizdeki baskı hafiflemiş oldu” diyen 13 yıllık bir Enpay işçisi, yönetimin bugünkü tutumunu şöyle anlatıyor:
“Şimdi içeri çağırdılar beni. Üretim müdürümüz sordu çalışmak istiyor musun diye. Tabii ki çalışmak isterim, niye çalışmayayım. Dört nüfusum evde, çoluk çocuğumuz var. Bugün çalışır mısın dedi. Çalışırım dedim. Yalnız dedim, dışarıda benim atılan arkadaşlarımla beraber bu huzuru sağlayacaksan çalışırım. Dedi senin içeride arkadaşın yok mu, içeridekiler de senin arkadaşın. Dedim benim içeride arkadaşım yok, benim arkadaşlarım dışarıda, benim yanımda olan arkadaşlarım.”
Bir başka Enpay işçisi ise, Pazar günü fabrikadan polis zoruyla çıkarıldıktan sonra kendilerine iki gün idari izinli olduklarının söylendiğini, daha önce böyle bir iznin hiç verilmediğini belirterek sözlerini şöyle sürdürüyor: “Bugün bizi içeri çağırdılar. Üretim müdürümüz bizi daha önce hiç olmadığı kadar hoş karşıladı. İçeride çalışmak isteyip istemediğimizi sordu. Biz de çalışmak istediğimizi ama Birleşik Metal-İş üyesi olarak çalışmak istediğimizi söyledik. Üretim müdürü hiçbir ayrım yapmadığını söyledi ama ben de onlara şu karşılığı verdim: Ayrım yapmadığınızı söylüyorsunuz ama ilk atılan bizim Birleşik Metal-İş sendikası üyesi temsilci abilerimizdi. Bunu neden yaptınız diye sordum. Tabii orada susup kaldılar.”
Enpay işçileri, ziyarete gelen sınıf kardeşlerinin kendilerine moral verdiğini ifade ederek destek ve dayanışma çağrısında bulunuyorlar. Sınıf kardeşlerimizi yalnız bırakmayalım. Unutmayalım, bugün onlara, yarın bize!