Ben Alan Kurdî!

Hani o kırmızı tişörtlü minik çocuk,

Patronlarınızın yatlarını demirlediği sahilde

Hani o boğulan çocuk!

Ben Alan Kurdî

Hani o sizin çocuklarınız gibi uyuyan

Ama benzetmekten korktuğunuz

Hani gözlerinizi kaçırdığınız çocuk.

Kaçırmayın gözlerinizi,

Uyumakla ölmek başka şey çünkü!

Ben Alan Kurdî

Uzunca anlatayım size hayatımı,

1 yaşında bebek,

2 yaşında mülteci

3 yaşında ölü!

Konuşmayı öğreneli 1 yıl oldu,

Yürümeyi öğreneli 2 yıl,

Savaşı ve göçmenliği ise kalubeladan beri!

Ben Alan Kurdî, Aylan değil!

Annem Rahin Kurdî, Reyhan değil!

Acılı bir Kürt anasının, göçmen Kürt çocuğuyum

Ez mirîm yani, “ölü” değil!

Ben Alan Kurdî,

Katilimi açıklıyorum size; ne bot ne deniz!

Her gün harıl harıl çalıştığınız patronlarınız var ya

Katilimi görmek için yüzüne iyice bakın isterseniz!

İşçiler heeyyy! Heeeyyyy işçi sınıfı!

Duyun artık, ben Alan Kurdî!

Canımı yerde bıraktınız, canınız sağ olsun

Ama milyonlarca çocuğun kanını yerde komayın!

Sahil kenarlarında yoksul çocukları yerine

Patronlarınızın cesetleri yatmadığı sürece

O sahillerde sizin çocuklarınız boğulacak.

Ben Alan Kurdî!

Ölü bir yoksul çocuğuyum

Ben Alan Kurdî!

İnanıyorum ki;

Patronların katlettiği, işçilerin seyrettiği bir dönemin sonuyum!