Kadın, erkek, çoluk çocuk, ihtiyar ve genç bedenleri
Çığlıkların, gözyaşların rengine boyandı şimdi…
“Bu Cumartesi, kanlı Cumartesi”
Çığlık çığlığa koşuşturmacalar
Yaşam ibaresi arayan dostlar
Ve hıçkırıklar…
“Kalkın ayağa, kalkın!”
Haykırışlarımızı duyun yoldaşlar,
Barış kokacak daha bu sokaklar…
“Biz şehirden, siz köyden kalkın ayağa”
Yine katledildi emekçiler…
Onlar barış isteyen kızıl çiçekler
Kanlar içinde güneşe gömüldüler.
Daha niceleri var geçmişten bugüne
Yüzlerce kez kopardılar dallarımızdan
Yüzlerce kez ciğerimiz yandı pare pare
Ama yine açacak çiçek, yine tohumlanacak…
Milyonlar çıkacak meydanlara,
Milyonlar hep birlikte.
Hep birlikte yeni bir dünyanın temellerinde buluşacak,
yumruklarımızı indireceğiz suratlarına…
Gözyaşı dökme zamanı değildir,
Gözyaşları yaraşmaz o yiğitlere
Bir gün o yiğitler güneşle içimizde dirilecekler
Ve o gün kızıl bayrağımızı dikeceğiz göklere…
“Bu sabah 10 Ekim,
Bu sabah kızıl çiçekleri öldürdüler sevgilim.”