Birkaç ay öncesine kadar Pendik civarında bir bilgisayar mağazasında çalışıyordum. Çalıştığım yerde ortaokula giden, liseye giden ve okulu terk etmiş 4 çocuk daha çalışıyordu. Ve diğer ilişkide bulunduğumuz bilgisayarcılarda da yine tanıdığım çocuk işçiler var. Bu sektörde iş öğretme bahanesiyle çocukları yok pahasına çalıştırıyorlar. Kimine hiç para vermiyorlar, para alanlar ise haftada 10 bazen 20 YTL gibi bir para alıyor. Özellikle çocukları seçiyorlar, çünkü çocuklar her şeyi çok çabuk öğrenirler. Patronlar da çocukların bu kıvrak zekâsını bildikleri için çocuk işçileri tercih ediyorlar. Tabii ki mesele sadece kısa zamanda öğrenmeleri değil, az parayla veya bedavaya çalışmaları.
Aslında çevremize şöyle bir baktığımızda ayakkabı boyayan, simit satan, sanayi sitelerinde çırak olarak, tekstil atölyelerinde ortacı olarak ya da berber dükkânlarında temizlik işlerinde çalıştırılan birçok çocuk görmemiz mümkün. Ve bu çocuklar buralarda çok uzun saatler çalıştırılıyorlar. Sigortaları zaten yok, çünkü kayıt dışı çalıştırılıyorlar. Şöyle bir yasalara baktığımızda, iş yasasının 74. maddesinde “15 yaşından küçüklerin çalıştırılması yasaktır” diye yazıldığını görüyoruz. Evet, yasalar böyle diyor ama bizler biliyoruz ki, patronlar yasaları değil kendi ceplerine girecek paraları umursuyorlar.
Bizim kendimize ve çocuklara iyi bir gelecek bırakmak için yapmamız gereken tek bir şey var: örgütlenmek ve mücadele etmek. Gelecekte çocuklarınızın daha iyi bir durumda yaşayabilmesi için hepinizi örgütlenmeye ve mücadele etmeye çağırıyorum.