Sevgili Fumiaki Hoşino, bu mektubumu sana çok uzak diyarlardan yazıyorum. Her ne kadar birbirimize çok ama çok uzaklarda olsak da, aynı sınıfın evladı, aynı düşmanın mağdurlarıyız. Yaşadığın bu çok büyük haksızlığı öğrendiğim zaman bir taraftan çok duygulandım, diğer taraftan çok öfkelendim.

Japon egemenlerinin kokuşmuş düzenlerine, kirli ilişkilerine karşı mücadele etmen ve sınıfsız bir dünya özleminden dolayı, seni on yıllardır zindanlarda tutması, düşmanlarımızın her yerde aynı olduğunu gösteriyor.

Sevgili Fumiaki Hoşino, bizim yaşadığımız topraklarda da durum sizin oralardan farklı değil. Bu kokuşmuş düzenin bekçileri, çok uzun yıllardır sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya için mücadele eden sınıfımızın yiğit evlatlarına ağır bedeller ödetti. Gencecik yaşta devrimcilerin darağacına gönderilmesi, yüzlerce devrimcinin ve Kürdün gözaltında kaybedilmesi, cezaevlerinde ağır tecritlere uğraması, ağır işkencelere uğraması gibi trajediler saymakla bitmez.

Yeryüzünü krizlerle, savaşlarla, nükleer felâketlerle büyük bir yıkıma sürükleyen bu kapitalist sistem, insanlığın ve şu güzelim dünyamızın başına belâ olmuş durumda. Her açıdan tam bir bataklığa dönüşmüş bu çürümüş ve kokuşmuş düzene karşı, bu onurlu mücadeleyi veren ve bunun karşılığında ağır bedeller ödeyen sen ve senin gibi sınıfımızın tüm onurlu devrimci yiğitleri, bu mücadelede bizleri daha çok cesaretlendiriyor ve düşmana olan öfkemizi daha çok biliyorsunuz.

Şunu da özellikle eklemek istiyorum ki, düşman ne kadar acımasız ve saldırgan olsa da, onun korkusunu gerçekleştirmek için devrimci sınıf mücadelesini ilmek ilmek örmeye devam ediyoruz. Çektiğimiz tüm acıların mutlaka hesabını soracağız. Bu onurlu mücadelede yanında olduğumuzu bilmeni istiyor ve çok uzaklardan selam ve sevgilerimi gönderiyorum.

Yaşasın Enternasyonalist Dayanışma!