Merhaba Dostlar,

AKP’nin 1 Kasım seçimlerinden evvel “asgari ücret 1300 lira olacak” demesi üzerine çalıştığım fabrikada baskılar had safhaya çıktı.

İşveren yeni uygulamaları hayata geçirmeden evvel fısıltı gazetesini fabrikaya yayarak işçilerin nabzını yokladı. Çünkü işçiler maaşların geç yatması nedeniyle bir kez iş durdurmuşlardı. Bu nabız yoklamalarda işçilerden ses çıkmadığını gören patron, ilk icraatlarına başlamadan önce işçileri toplayarak konuşma yaptı. Konuşmasında şefleri ve ustabaşlarını yanına toplayarak “şeflerinizin ve ustabaşlarınızın verdiği emirlere itaat edin. Şefleriniz ve ustabaşlarınızın verdiği emirleri ben söylüyormuşum gibi kabul edin.” Bu konuşmadan bir gün sonra ise yemek molası saatlerimiz değişti. Önceden montaj bantlarında 5’er dakika arayla işçiler molaya çıkıyordu. Şimdi ise 5 montaj bandı birleşerek molaya çıkıyor, bu da yemekhanedeki yemek kuyruğunun iyice uzamasına neden oluyor. Yani molanın yarım saati yemekhanede geçiyor.

Bir gün sonra ise tuvaletleri yasaklandı, tuvaletler sadece mola saatlerinde açılacak. Böyle olması demek molaların tuvalet sırası beklerken geçmesi demek. Bu durum da işçilerin birbirleriyle tartışmasına neden oluyor.

Kadın işçilerin bir sürü sıkıntısı oluyor. Hamile bir arkadaşımız tuvaleti kullanmak istedi, müsaade etmediler. Özel durumundan kaynaklı tuvalete gitmek isteyen bir kadın işçiye; “işini mescitte hallet” dediler.

Yapılanlar bunlarla da kalmıyor. İşçilerin kendi istekleriyle işten çıkması için yer değiştirmeler yapılıyor. Yer değiştirme yapmak istemeyen işçiler ise ya kendi istekleriyle işten çıkıyor ya da işten çıkarılıyor.

Bu durum karşısında huzursuzluklar var. Ancak biz işçiler bu saldırılara karşı birleşip, cesaretlenip ses çıkarmadıkça çalışma koşulları daha da kötü olacak, baskılar artacaktır. Bizi bölmek, kafamızı karıştırmak, ekonomik ve siyasi oyunlarla korkutmak için oynanan bütün oyunlara rağmen birbirimize güvenmek ve birleşmekten başka çaremiz olmadığını bilmeyiz.

Sadece birleşebilen işçiler yenilmezler.