Savaş, yoksulluk, açlık ve büyük yıkımlarla geçen bir yıl daha geride kalıyor. Yılbaşlarının vazgeçilmezi olarak görülen milli piyango biletleri ise işçilerin umut dünyası olmaya devam ediyor. Piyango bileti almak için saatlerce kuyrukta bekleyen işçiler, küçük bir tebessümle “ne yapalım, umut dünyası. Ya tutarsa? Bizim gibi garibanlar ancak bu kuyrukta bekler” diyerek çaresizliklerini dile getiriyorlar.

Uzun kuyruklar oluşturan yoksul emekçilerin birçoğu para çıkarsa kredi borçlarını ödeyeceklerini söylüyorlar. Patronlar işçileri düşük ücretlere çalıştırarak borç batağına itiyorlar. Bu da yetmezmiş gibi kolay yoldan para kazanma yalanlarıyla kandırıyorlar. Örgütsüz işçiler kuyruklarda bekleyerek zengin olmayı hayal ediyorlar. Çünkü patronlar işçi sınıfının örgütsüzlüğünden faydalanıyorlar. Korkunç bir sömürüyle düzenlerini sürdürüyorlar. Oysa işçiler örgütlü olduklarında ne kadar büyük bir güç olacaklarının farkında değiller. Her şeyi üretmelerine rağmen patronları sırtında taşıyan işçiler, örgütlendiklerinde patronları sırtlarından atarlar. Daha adil, herkesin eşit ve insanca yaşayacağı bir dünya kurabilirler.