Belçikalı Godiva ve İngiliz United Biscuits’i alarak dünyanın en büyük üçüncü bisküvi üreticisi olan Ülker’in 2015 cirosunun yüzde 25’ini United Biscuits oluşturdu. United Biscuits’in 2015 cirosu 2 milyar sterlin! 1 sterlin 4 lira 35 kuruş. Yani UB’in 2015 cirosu 8,7 milyar lira. Daha iyi anlayabilmek için paradan atılan sıfırları yanına koyup söyleyecek olursak 8,7 katrilyon. Bu ciro Yıldız Holding’in cirosunun %25’i olduğuna göre holdingin 2015 cirosu 34,8 katrilyon ediyor. Bu rakamın yanına sıfırları da koyacak olursak ortaya çıkan görüntü şu: 34,800.000.000.000.
Ortalama ücreti 1500 lira olan bir işçi için okunması ve hayal edilmesi pek kolay olmayan bir rakam bu. Eğer Ülker bu cironun %20’sini kâr olarak sermayesine akıtmışsa bu da 8,7 katrilyon ediyor. Asgari ücretle çalışan bir işçinin yeni artışla 1300 lira ücret aldığını düşünürsek ve bunu 12 ile çarparsak 15,600 lira ediyor. Bunu da Yıldız Holding’in bir yıllık kârı ile kıyaslarsak Yıldız Holding’in 557,600 işçinin yıllık kazancına eşit bir kazanç elde ettiğini görüyoruz.
Hem Ülker’in hem de diğer patronların kasalarına katrilyonlarca lira akıtan biz işçiler bunun karşılığında daha uzun çalışma saatlerine, taşeron çalışmaya, sendikasızlaştırmaya, iş cinayetlerinde ölmeye ve çocuklarımıza yoksulluk ve geleceksizlik bırakmaya mahkûm ediliyoruz.
Şöyle bir genelleme yapabiliriz: Bizlerin beyinlerini milliyetçilik zehriyle uyuşturup sınıfsal çıkarlarımıza kör bakmamızı sağlayanlar kendilerine gelince dünyanın dört bir yanında fabrika kurup oradaki sınıf kardeşlerimizi de bizler gibi iliklerine kadar sömürüyorlar. “Türk’ün Türk’ten başka dost yoktur” diyen patronların dünyanın yedi kıtasındaki iş ortaklıkları aslında kimin dost kimin düşman olduğunu anlamamıza yeter de artar bile. Aşağıdaki haber biz işçilere bir fikir verir herhalde!
Dünyanın üçüncü büyük bisküvi üreticisi haline gelen, 73 ülkede 73 etnik kökenden işçiyi çalıştıran, farklı farklı ülkelerin patronlarıyla işbirlikleri, ortaklıklar oluşturan dünya devi Ülker’de işçilerin gelirleri, sosyal hakları ne durumda peki? Ülker’in fabrikalarında çalışan işçilerin çok büyük bir çoğunluğu ya asgari ücrete ya da çok az üzerinde bir ücrete ve taşeron sisteminde çalışıyorlar. Sendikalaşmak isteyen işçiler işten atılıyor.
Kıssadan hisse: Dünyanın neresinde olursa olsun işçiler bir sınıftır ve çıkarları ortaktır. Hangi milliyetten olursa olsun patronlar da karşımızdaki sınıftır ve işçilerin karşısında onların çıkarları da ortaktır. Patronların uluslararası birliğine karşı işçilerin uluslararası birliği!