Bizler bir aile ve çocuk kulübünde çalışan genç işçileriz. Asgari ücretle 9 saat çalışıyoruz ve ulaşımımız da kendi cebimizden çıkıyor. 300 lira ulaşım olarak hesaplarsak bize kalıyor 1000 lira. Kulüpte hafta sonları doğum günü, kahvaltı vs. olur. Ve müşteri gelir akın akın… Biz ise karın tokluğuna çalışmaya devam ederiz.
Bizim müdür arada bir toplantı yapar. Özellikle de doğum günü gibi aktiviteler olacaksa… Toplantıda ne iyi çalıştığımızdan söz eder, sevgi sözcükleri söyler bir de ardından utanmadan gelsin dolarlar der. Bununla kalmaz aile olduğumuzdan söz eder, söz eder de kendiyle de çelişir bazen… Bizlerin iş ortamı içinde birbirimizle iş harici konuşmamamızı ne sorun olursa olsun kendi aramızda halletmememizi direkt olarak kendisine iletmemizi söyler. Ve şunu da ekler: “Ne sorun olursa olsun kendi aranızda çözemezsiniz.” Bir gün böyle bir toplantının ardından sevinçle çıktı ve “siz benimsiniz” dedi. Hiç çekinmeden, utanmadan böyle söyledi tam olarak. Bu toplantıdan sonraki günlerde cep telefonlarına yasak geldi. 1300 lirayla emek gücümüzü satın alan patronlar bizleri de satın aldıklarını düşünüyorlar. Zaten “siz benimsiniz” derken de açık açık söylemekte bir beis görmüyorlar. Bunu diyebilme gücünü de bizim örgütsüzlüğümüzden buluyorlar.
Ama biz bu yaşananlar karşısında sadece ah vah etmekle kalmadık.13.00-22.00 vardiyasında çalışırken birçok sorun yaşıyorduk. Bunlardan bazıları eve giderken servisimizin olmayışı ve akşam yemeğimizin verilmeyişi idi. Bu sorunlarımız etrafında işçi arkadaşlarla bir araya gelip bazı kararlar aldık. Bu aldığımız kararlar doğrultusunda müdürden toplantı istedik. Toplantının sonucunda müdür bizim kararlılığımızı görüp taleplerimizi kabul etti. Bizler de bunun sonucunda bu genç yaşımızda ve ilk işçilik deneyimimizde işçilerin bir araya gelip hakkını aradığı zaman birçok şeyi başarabildiğini gördük.
Biz işçilerin işçilerden başka ailesi olamaz. Bizlerin çıkarlarıyla onların çıkarları bir değildir. Bizler saatlerce çalışıp asgari ücrete tabii tutulurken onlar lüks içinde yaşarlar. Biz ancak birlik olursak, mücadele edersek sorunlarımızı çözebiliriz.