Patronlar sınıfının biz işçilere yönelik saldırıları her geçen gün artıyor. Her geçen gün sosyal haklarımız gasp ediliyor, sömürü, işsizlik, açlık, yoksulluk artıyor. Emperyalist savaş giderek daha da yayılıyor. 2008 1 Mayıs’ına da tüm bu saldırılara dur demek için katıldık.

Bu yıl UİD-DER pankartı altında ikinci 1 Mayıs’ımızı kutladık. Ellerimizdeki kırmızı flamalarımızla, önlüklerimizle ve şapkalarımızla bu 1 Mayıs’ta Gebze meydanlarını kızıl gelinciklerle süsledik. Kortejimizin coşkusu, disiplini ve sloganlarımızı hep birlikte, gür bir sesle haykırışımız evlerinin pencerelerinden, balkonlarından izleyenlerin, yol kenarlarında oturanların dikkatini çekmişti. Onlar da alkışlarıyla sloganlarımızı destekliyordu.

Bu 1 Mayıs bizim için diğer 1 Mayıslardan faklıydı. Derneğimizin Nisan ayında ilk sayısı çıkan İşçi Dayanışması bültenimizi alandaki tüm işçi arkadaşlarımıza dağıttık. Kortej kortej dolaşarak, Türkiye’deki ve dünyadaki işçi haberlerinin ve işçi sınıfı tarihimizi anlatan yazıların yer aldığı bültenimizi işçilere tanıttık. Bültenimiz işçiler tarafından ilgiyle karşılandı. Direnişte olan bir Arçelik işçisine kendi direnişleriyle ilgili yazıyı gösterdiğimde çok sevinmişti. Yol kenarlarında bizleri izleyerek derneğimizin adını okumaya çalışan insanlara, bizleri daha iyi tanıyabilmeleri için İşçi Dayanışması bültenimizi verdik.

Biz işçiler özgür, eşit, açlığın, yoksulluğun ve savaşların olmadığı bir dünya için taleplerimizi yükselterek mücadeleye katılmalıyız. Yoksa sermaye sınıfı bize yaşanacak bir dünya bırakmayacak. Daha güçlü, örgütlü ve dayanışma içerisinde geçecek 1 Mayıslara…

Yaşasın 1 Mayıs, Biji Yek Gulan!

Örgütlüysek Her Şeyiz Örgütsüzsek Hiçbir Şey!