Merhaba arkadaşlar! Ben 20 Nisan Pazar günü “1 Mayıs Karanfilleri” adlı bir işçi oyunu izledim. Bu oyun 1886 yılında Amerikan işçilerinin yaptığı grevi anlatıyor. Bu oyunda grevin sonuçları, haksız suçlamalar ve idamlar anlatılıyordu. 8 işçi önderinin patronlar tarafından atılan bir bombayı atmaktan suçsuz yere asılışını anlatıyordu. Bu oyun izleyenleri öyle etkiledi ki, bir işçi abla tiyatrodan sonraki konuşmada şöyle diyordu: “Ben hiçbir şey bilmiyormuşum. Bu oyun sayesinde kendi sınıfımın işçi sınıfı olduğunu öğrendim.” Demek ki işçiler kendilerinin işçi olup olmadığını bile bilmiyorlarmış. Patronlar onları öyle bir kandırmışlar ki hayatta ne olup bittiğinden haberleri bile yokmuş.

Oyun hakkındaki kendi düşüncelerimi paylaşmak istiyorum. Oynanılan oyunun her şeyini işçiler oluşturmuştu. Oyuncusundan yönetmenine, kostümcüsünden dekorcusuna hepsi işçilerdi. Bu oyun için gece gündüz çalışmış olduklarından eminim. Oyunu izlerken insanın tüyleri diken diken oluyor. Amerikan işçilerinin hiç düşünmeden bizim yani gelecekteki işçi sınıfı için hayatlarını feda etmeleri işçi sınıfının mücadelesi açısından çok anlamlıdır. Onlar bizi düşündüyse biz de işçi sınıfının egemen olduğu bir dünya için mücadele etmeliyiz. Bu bizim yani işçi sınıfının hakkıdır. Çünkü üreten biziz yöneten de biz olmalıyız. Ve patronları ortadan kaldırmalıyız. Şimdiki sistemde en üst kademede patronlar, en alt kademede de işçiler var. Şimdi biz patronlar rahat etsin diye çalışıyoruz. Ama doğru olan kendimiz yani işçi sınıfı için çalışmalıyız. Bunun olması için birleşmeli, örgütlenmeli ve kolay kolay yıkılmayacak bir birlik kurmalıyız.

Dünya Yerinden Oynar İşçiler Birlik Olsa!