Derneğimiz açılalı yaklaşık iki yıl oldu. Dernek üyeleri olarak bu süre içinde pek çok işler yaptık. Bu işlerden bir tanesi de UİD-DER’in işçi tiyatrosunu yaratmaktı. Tiyatro Kulübü üyesi işçiler olarak, 1886’da idam edilen Albert Parsons ve arkadaşlarının onurlu mücadeleleri sayesinde doğan 1 Mayıs’ı, yani kendi tarihimizi anlatan “1Mayıs Karanfilleri” adlı oyunu sahneye koyduk.

Oyunu sahneye koyan yönetmeninden oyuncusuna, kostümcüsünden makyajcısına, dekorcusundan ışıkçısına ve teknik ekibine kadar herkes işçilerden oluşuyordu. Provalarda birçok sıkıntı yaşadık. Bu sıkıntıların en kötüsü de bazı arkadaşların çalışma sistemlerinin vardiyalı oluşu idi. Kimisi gece vardiyasından çıkıp provalara katılırken, kimi de provalardan sonra işe gidiyordu. Oyunda kullanılan kostümleri, dekorları yani her şeyi kendi ellerimizle bizler yaptık. Provalar dışında iş çıkışlarında bir araya gelerek çalışmalarımızı sürdürdük. Yaşamış olduğumuz sıkıntılara rağmen bizler bunları sorun etmedik. Çünkü bizler yaptığımız işin sorumluluğunun ve öneminin bilincindeydik. Kendi sınıf kardeşlerimize kendi sınıf tarihimizi bu oyunla anlatacaktık.

Bizler işçiyiz. Burjuvazi tarafından hor görülen, en pis işlerde, düşük ücretle, uzun çalışma saatleri altında çalıştırılan işçileriz. Profesyonel anlamda bu işi yapmasak da burjuvazinin profesyonellerinden daha iyi, onlara meydan okurcasına bu işi çok iyi yaptığımıza inanıyorum. Dünyada var olan her şeyi biz işçiler kendi ellerimizle üretiyoruz. İşçiler hiçbir işten anlamaz diyen burjuvaziye inat bunu başardık. Emeğimizin boşa gitmediğini bizleri izlemeye gelen işçi kardeşlerimiz alkışlarıyla ve oyun sonrasındaki sohbetleriyle gösterdiler bizlere. Böylece UİD-DER işçi tiyatrosu geleneğini yaratmada önemli bir adım attı.

YAŞASIN 1 MAYIS!

YAŞASIN İŞÇİLERİN MÜCADELE BİRLİĞİ!