Bizler Sincan Organize Sanayi Bölgesinde Termikel fabrikasında çalışıyoruz. İşçi Dayanışması bülteninde sürekli haberlerini okuduğunuz Termikel fabrikasında 20 Aralıkta ölümlü bir iş kazası yaşandı. Malzeme almak için güvenliğe giden Sevda abla, yemek şirketinin aracının çarpması ve altına alması sonucu ezilerek öldü. Sevda abla kendi halinde emekliliğini bekleyen bir işçiydi. “Abla maaşlarımız yatmıyor bir şeyler yapalım” dediğimizde şunun şurasında birkaç ay sonra emekli olacağım hiç bunlarla uğraşmak istemiyorum” derdi.

Termikel fabrikası maaşları düzensiz yatırdığından dolayı işçiler idareye gidip avans almaya çalışıyorlardı. Kazadan birkaç gün önce Sevda abla da avans istemek için müdürlüğe gitmişti. Bu avansla borçlarını ödeyecekti. Ancak terslenerek geri çevrilmişti.

Birkaç ay önce Termikel patronu bir toplantı yaptı. Toplantıda “hepinizden tek tek helallik alacağım, hatta ben istemeden siz kendiniz hakkınızı helal edeceksiniz” demişti. Sevda abla ve diğer işçiler yüzüne olmasa da patronun arkasından; “biz hakkımızı kesinlikle helal etmeyeceğiz” dediler.

Her fırsatta bize Müslümanlıktan bahseden, Cuma günleri fabrikada ezan okutan patron Sevda ablanın arkasından bir sela bile verdirtmedi. İşçileri dinle kandıran, avutan; patronlar sınıfının özel günlerinde uyduruk da olsa hediye dağıtan patron, Sevda ablanın helvasını bile yaptırmadı. O kadar uzaktı ki cenazesine dahi gitmedi.

İş durdurmalar olduğunda toplantı yapan, öncü işçileri hain ilan eden patron ölümlü kazadan sonra hiçbir şey yokmuş gibi 1 gün sonra üretime devam etti.

Kazadan sonra konuştuğumuz işçi arkadaşlarımız “yarın hepimizin başına bunlar gelecektir. Maaşları alamadığımız için birçok sıkıntı çekiyoruz. Kafamız çok yoğun, başka şey düşünemiyoruz” diyorlar. “İşçi patronun gözünde beş para etmiyor. Keşke patronumuz Müslüman değil de Ermeni ya da Yahudi olsaydı” dediler.

Kazanın asıl sebebi üretim alanı içerisinde bulunması gereken malzemenin (paketleme malzemesi- poşet) fabrikanın güvenlik işçilerinde bulunmasıdır. Fırınlar temizlendikten sonra üzerleri poşetle kapanıyor. Bu poşetleri fabrikanın güvenlik işçileri kesiyor. Doğru düzgün maaş dahi ödemeyen patron biraz daha kâr etmek için gece çalışan güvenlik işçilerine asıl işleri dışında iş yaptırıyor. Sevda abla malzeme almak için dışarı çıkmasaydı bu gün bizlerle beraber çalışıyor olacaktı ve 3 ay sonra da emekli olacaktı.

Patronlar sınıfı için işçinin hiçbir değeri yoktur, unutmamalıyız ki ister Müslüman, ister Yahudi olsun onlar için değişen bir şey olmaz. Patronların dini, dili, ırkı her şeyi sermayedir. Onlar uzun çalışma saatleri, düşük ücretler üzerinden sermayelerine sermaye katıyorlar. Hiçbir iş kazası kader değildir. Güvenlik önlemlerinin gerçek anlamda alınmamasından kaynaklanan cinayettir!