Görüyorum,

Bir kâhin değilim ama görüyorum sonlarını.

Bir kâhin değilim ben,

Ben bir işçiyim;

Elleri ayakları nasır tutmuş çalışmaktan

Ama yüreği acıdan korlaşmış

Zihni bilinçten berraklaşmış.

İşte bu yüzden görüyorum sonlarını.

Gelecekte bir gün

Nasıl kabarırsa deniz dipten gelen dalganın basıncıyla

Öyle kabaracak benim insanımın, emeğin insanının öfkesi.

Burjuvazinin bugün savrukça biriktirdiği her şey;

Zulüm,

Açlık,

Sömürü,

Katliam,

Yoksulluk,

Yoksunluk,

Ezilmişlik…

Her şey, işçilerin tüm varoluşunda bir sel olup dağıtacak düzenlerini.

Bir kâhin değilim,

Bir işçiyim; bunun için biliyorum yaşamın değişmesi gerektiğini,

               Bunun için biliyorum bu yaşamın değişeceğini.