Esenyurt’taki Marmara Park AVM inşaatında çalışan 11 işçi, 11 Mart 2012’de kaldıkları çadırda çıkan yangın nedeniyle yaşamını yitirmişti. Bu işçi katliamının 5. yıldönümündeyiz! Mart ayının en soğuk günleriydi. Milyon dolarlar akıtarak görkemli bir AVM yaptıran inşaat patronu, işçilere kalmaları için sadece bir naylon çadırı layık görmüştü. Mesaiden yorgun çıkan işçilerin bir kısmı çadırda uyuyordu. Kaldıkları naylon çadırın çıkış kapısı alev almaya başlamış ve tüm çadır çok kısa süre içinde kül olmuştu. Çadırın içerisindeki 11 işçi ise yanarak can vermişti. Yakınlarını naylon bir çadırın yanmasıyla kaybeden işçi ailelerinin yüreklerindeki yangın, bu gün hala devam ediyor. Çünkü adalet yok! Gerçek suçlular, aradan geçen onca zamana rağmen yargılanmadı! Yakınlarını kaybeden acılı aileler davanın peşinde, adalet arıyor. Gerçek suçluların yargılanmasıyla içlerindeki ateşin bir nebze olsun soğuyacağını ifade ediyorlar.

Patronlar ve yetkililer için 11 işçinin yaşamı ve geride bıraktıkları acılı ailelerin hiçbir önemi yok. Davanın sonunda çıkan kararla asıl suçlular görmezden gelindi, cezasız bırakıldı. Eşini, çocuğunu, kardeşini kaybeden acılı işçi yakınları davanın kararını kabul etmiyorlar. Katliamın 5. yılında işçilerin yakınları, “Ne Acımız Ne Öfkemiz Azaldı. Peşini Bırakmayacağız!” diyerek Marmara Park AVM’nin önünde bir anma gerçekleştirdi. İşçilerin denetimsizlik sonucu çıkan yangında yaşamlarını yitirdikleri ve ailelerin tüm çabalarına rağmen asıl suçluların yargılanmadığı belirtildi. Katliamın gerçekleştiği noktaya bir anıt yapılmasını isteyen işçi yakınları, bu taleplerinin de karşılanmadığını ifade ettiler. “İş Kazası Değil, Cinayet”, “Esenyurt’u Unutma, Unutturma!” sloganları eşliğinde katliamın yaşandığı yere karanfiller bırakarak, eylemi sonlandırdılar.

İş cinayetlerinin cezasız kalması, her geçen gün daha fazla işçinin yaşamına sebep oluyor. “Herkes yasalar önünde eşittir” deniliyor ancak işçiler ölüyor, bunun suçlusu patronlar yargılanmıyor. 5 yıldır adalet arayan aileler, cevapsız bırakılıyor. Esenyurt, Soma, Torunlar, Afşin ve daha pek çok yerde en ufak güvenlik önlemlerini almayı bile maliyet gören patronlar yüzünden yüzlerce işçi hayatını kaybetti, kaybediyor. 2012’den bu yana iş kazalarında yaşamını yitiren işçilerin sayısı katmerlenerek arttı. Sadece 2016 yılında en az 1970 işçi hayatını kaybetti. Bu sayı 301 işçinin toplu halde katledildiği Soma faciasının yaşandığı 2014 yılındaki sayıyı bile geçiyor. Patronlar için hukuki bir yaptırımın olmaması, işçilerin daha fazla sömürülmesi ve iş cinayetlerine daha fazla işçinin kurban gitmesi anlamına geliyor. Gerekli denetimleri yapmayan devlet, adaletini de bu şekilde gösteriyor! Biliyoruz ki, işçi sınıfı örgütlenip hesap sormadığı müddetçe adalet sağlanmayacak!