Bizler birkaç yıl önce memleketimizden, ailemizden kopup gelen inşaat işçileriyiz. Daha öncesinde İşçi Dayanışması bülteninde TOKİ işçisi bir arkadaşımızın mektubunu okuduk. Ve biz de kendi koşullarımızı anlatmak istedik. Bizler de herkes gibi çalışmaya, para kazanmaya geldik. Umutlarımız vardı. Ailemizi daha iyi geçindirmek, daha güzel hayatlar yaşamak istiyorduk. Ama İstanbul’da hiçbir şey bulamadık. Baktık ki memleketteki hayatlarımız daha güzel. Burada ise her şey çok zor. İş bulursak çalışıyoruz. İş bulamazsak çalışamıyoruz. Çalışınca karnımız doyuyor, çalışmazsak açız. İnşaatlarda iş güvenliğimiz yok. İş kazaları yaşıyoruz. Kışın soğukta, yazın sıcakta inşaatın tepesindeyiz. Koşullarımız çok zor. Sigortamız yok. Paramızı çoğu zaman geç ödüyorlar. Ya da hiç alamıyoruz. Geleceğimiz yok. Çürüyüp gidiyoruz.
Ama elbette ki bir çözümümüz var. Çözüm işçilerin el ele vermesiyle olur. Hakkını almasıyla olur. Birlik, beraberlik olduktan sonra biz istediğimiz her şeyi elde ederiz. Bunun için iyi ki varsın UİD-DER.