Beyaz bir güvercin gibi,

Özgür ve temizdir hayallerimiz.

Sarı yapraklar gibi rüzgârın götürdüğü yere değil,

Güneşin aydınlığıyla

Kızıl goncalı kırlarda gezinmeye koşacak ayaklarımız.

Şeffaf olmalıdır her yağmur tanesi gibi düşüncelerimiz.

Düştü mü kahverengi toprağa,

Her renkten çiçek olmalı, umut olmalı kimsesiz çocuklara.

Ne renk olursa olsun yakamız.

Gökkuşağı gibi rengârenk olsa da

Daha kararlı ve göz alıcıyız.

Beyaz kefenlere sarılır, kara topraklara gireriz.

Zıt olsa da renklerimiz ölümde bile beraberiz.

Tek bir rengin yalnızlığı kadar çaresiz ve gayesiz

Olmayacak geleceğimiz.