Ben hastane ve sanayide kullanılan gazların dolum ve sevkıyat işinin yapıldığı bir fabrikada çalışıyorum. Şöyle bir düşünüyorum da bir gün iş durdursak birçok hastane ve fabrika felç olur. Ama bu kadar önemli ve bir o kadar da ağır bir iş yapmamıza rağmen aldığımız ücret birçok fabrikadaki gibi asgari açlık ve sefalet ücreti. Sigortamız yapılıyor gerçi ama artık sigortanın da fazla yararı kalmadı. Geçenlerde işçi arkadaşlardan biri uzun zamandır yürüyemeyen çocuğunun ameliyatla yürüyebileceği müjdesini aldı. Fakat bunun bir bedeli vardı, sigortalı olmasına rağmen tam 10 bin YTL daha ücret talep ettiler.
Asgari ücretle karnını doyurmaya çalışan bir işçi baba için 10 bin YTL bulmak mı zordu, yoksa çocuğunun parasızlık yüzünden yürüyememesine katlanmak mı? Tam bu sırada işçi sınıfının bir kültürü olan dayanışma ortaya çıkarak bir ümit oldu. Hemen aramızda para topladık ve arkadaşa bu yardımı verdik. İstenilen para toplanamamıştı ama arkadaşların karşılık beklemeksizin gerçekleştirdikleri bu dayanışma sınıfımıza olan güvenimi daha da arttırdı. Hele bir de sınıfımızın örgütlenip, bilinçlenerek hakkı olanı almak için mücadele edeceği günleri hayal edince daha da heyecanlandım. Elbette bu mücadele kendiliğinden olmayacak. Bunun için mücadelede yolu açan UİD-DER’i daha da büyütmeliyiz. Bu bülten sayesinde tüm işçilere selamlar yolluyor ve daha güzel bir dünya için birlikte mücadeleye çağırıyorum.