Egemenler her daim işçi sınıfını ezmek, sindirmek ve örgütsüz bırakmak için açıktan ya da örtülü her türlü yolla örgütlü olmayı kötü bir şey olarak beyinlere zerk etmeye çalıştı ve çalışmaya da devam ediyorlar. Ama buna rağmen ezilenlerin ezenlere karşı mücadelesi hiçbir zaman son bulmadı. İşçi sınıfının örgütlülük düzeyinin çok geri olduğu dönemlerde bile daima bir ışık işçi sınıfına göz kırpmaktadır. Yeter ki bu ışığı işçiler olarak bizler görelim ve gücümüzün farkına varalım.
Gücümüzün farkına vardığımız yerlerden biri de 1 Mayıs alanlarıdır. Milyonlarca işçi dünyanın her yerinde aynı gün meydanlarda hep bir ağızdan taleplerini haykırıyorlar. Muazzam bir güçle ve ortak paydada buluşan işçi sınıfı, ortak taleplerini alanlarda yükseltiyor. Dinleri, dilleri, ırkları farklı olan ama talepleri ortak olan milyonlarca emekçi meydanlara çıkıyor. Bu güç örgütlü olduğunda karşısında hiçbir şeyin duramayacağı o kadar açık ve net ki. İşte bu yüzden egemenler alanlara çıkmamızı istemiyorlar ve bizden korkuyorlar.
Korkuları o kadar büyük ki. Bu 1 Mayıs’ta da her zamanki gibi topluma korku aşılamaya devam ettiler. 1 Mayıs öncesinde, 1 Mayıs gündemi televizyon ekranlarında kendine ufacık bir yer buldu; o da mitingin nerede yapılacağıydı. 1 Mayıs günü ise televizyonlarda bir dakika bile sürmeyen işçilerin yürüyüş görüntülerine yer verildi. İşçilerin talepleri ve coşkusu ise burjuva basında hiç yer almadı. Fakat neredeyse on dakika boyunca kargaşa, kavga, gözaltılar ekranlarda yer buldu. Aynı görüntüler tekrar tekrar ekranlara yansıdı. Bu arada altyazı ile defalarca “1 Mayıs’ta 165 kişi gözaltına alındı” bilgisi geçip durdu. Zaten Avrupa yakasında ve birçok yerde metro seferleri, otobüs seferleri iptal edildi. Tabii bunların hepsi ne içindi? Toplumumuzun rahat etmesi ve onların güvenliği içindi!
Biz UİD-DER’li işçiler 1 Mayıs’ı Gebze’de kutladık. Coşkumuzla, disiplinli kortejimizle yerlerimizi aldık. Çevreden geçenlerin kortejimize ilgileri oldukça fazlaydı. Sendikasıyla katılan bir abimiz yanımıza gelip “siz ne kadar coşkulusunuz, bizimkiler alana gelir gelmez dağıldı” diyerek kortejimizin coşkusundan etkilendiğini ifade etti. “Keşke herkes sizin gibi katılsa” diye de temennisini paylaştı. Sendikalarda devrimci işçilerin örgütlü olduğu 80 öncesi dönemde işçiler, 1 Mayıs miting alanlarında ve yürüyüş kollarında oldukça disiplinli ve örgütlüydüler. Biz UİD-DER’li işçiler olarak bu geleneğin takipçisiyiz. Ne yazık ki içinden geçtiğimiz dönem işçilerin örgütlülüğünün zayıf olduğu bir dönemdir. İşçi sınıfı tekrar ayağa kalkıp örgütlenmeye başladığında aynı disiplini ve mücadele coşkusunu tekrar kazanacaktır. Bundan kimsenin şüphesi olmasın.
1 Mayıs işçi sınıfının mücadele ve dayanışma günüdür. Biriken öfkemizi alanlarda haykırdığımız gündür. Gücümüzü dosta düşmana gösterdiğimiz bir gündür. Yeni bir dünya özlemi için meydanları dolduran işçi sınıfının sesidir, gücüdür. Kriz, savaş, işsizlik ve açlığa karşı hayır diye haykırdığımız gündür. Baskılara, yasaklara, anti-demokratik uygulamalara OHAL düzenine hep bir ağızdan HAYIR dediğimiz gündür.
YAŞASIN 1 MAYIS, YAŞASIN ÖRGÜTLÜ MÜCADELEMİZ!