Bizler iplik fabrikasında çalışan bir grup işçiyiz. Dikiş, nakış, dantel ve örme iplikleri üretilen fabrikada yıllardır binlerce işçi çok düşük ücretlerle çalıştırılıyor. En eski işçilerin ücretleri bile açlık sınırını geçmiyor. Üstelik ödemeler her ay geciktiriliyor ve işçilere bir açıklama bile yapılmıyor. Çoğumuz aylıklarımızı alır almaz kira ve borçları kapatmak için hesaplar yapıyoruz ama nafile. Ev kirasını bile karşılamıyor ücretlerimiz.

Bu duruma yıllardır anlamlı bir itiraz yükselmemiş. Çünkü fabrikanın kapatılacağı ve herkesin işsiz kalacağı dedikoduları eksik edilmemiş. Fabrikanın kapanacağını ve işsiz kalacağını düşünen işçiler “en azından şimdilik bir işimiz var” diyerek her uygulamaya boyun eğmiş.

800’e yakın sendikalı işçinin olduğu bir fabrikada böyle sorunların yaşanmasının çok vahim olduğunu düşünüyoruz. Sendikamızın harekete geçmesini ve militan bir şekilde haklarımızın savunucusu olmasını istiyorsak, üyeliklerimiz sadece kâğıt üzerinde kalmamalı. Sendikamıza sahip çıkarak ve onu denetleyerek gerçek işlevini yerine getirmesini sağlamadan, işyerinde hiçbir sorunumuzu çözemeyiz.