Merhaba arkadaşlar. Ben işçi bir anne-babanın kızıyım. Aileme yük olmamak, okul harçlığımı çıkarmak için part-time çalıştığım çok zamanlarım oldu. Düzenin bozuk olduğunun hep farkındaydım. Bir şeyler yapmak gerektiğinin farkında olmama rağmen, bir şey yapamayacak olmanın umutsuzluğu içerisindeydim. Ta ki UİD-DER ile tanışana kadar... Yaklaşık 9 ay önce UİD-DER ile tanıştım. Alışık olmadığım güzel insanlar, güzel düşünceler, güzel etkinlikler... İnsanların birbirine inançla sarılması, düzene karşı dimdik durması... Her şeyden önce hiç bitmeyen umutları, inançları, mücadeleleri... Ben de mücadelenin bir parçası olmalıydım. Bu düzeni değiştirecek insanların arasında yer almalı, mücadelelerine omuz vermeliydim.

Daha önce bireysel olarak katıldığım 1 Mayıslar gibi değildi bu 1 Mayıs. Bu 1 Mayıs’ta düzeni değiştirecek olan cesur insanlarla aynı saftaydım. Sesim daha gür, adımlarım daha sağlamdı. Halaylarım daha neşeli, yüreğim kıpır kıpırdı. Sağıma soluma bakıp göz göze geldiğim her insanın gözünde gördüğüm inançla gözlerim daha da parladı.

O gün o alanda ben daha çok vardım. Daha çok var olacağım. Daha çok var olacağız. Coşkumuzu, inancımızı, bilincimizi daha da arttırarak daha da omuz omuza vererek güçleneceğiz. Sadece Gebze’de değil, her yerde her gün bayramımızı kutlayacağız. Bu düzeni değiştirecek olanlar o gün orada kızıllara bürünen insanlardı. Ben o gün orada bunu gördüm. Şimdi daha çok inanıyorum. Bizler varız, var olacağız ve bizler güçlüyüz. Kaybettiğim inancımı, bana bitmek bilmeyen bir umutla, cesaretle geri veren, o alanda sesini sesime katan herkese teşekkürler!