Gebze Organize Sanayi Bölgesinde Eczacıbaşı’nın fabrikalarından biri olan E-Kart’ta 19 işçinin 16 Haziranda başlattığı grev sürüyor. E- Kart işçilerini grevlerinin 8. gününde ziyarete gittik. 16 Hazirandan beri E-Kart fabrikasının ön ve arka giriş kapılarında Türk-İş’e bağlı Basın-İş sendikasının “Bu İşyerinde Grev Var” pankartları asılı duruyor. Pankartın hemen yanında da grevci işçilerin çadırı, masası, sandalyeleri, bir köşede sürekli yanan piknik tüpünün üzerinde kocaman bir çaydanlık, bittikçe yeniden demlenen ve kokusu etrafa yayılan çay ve tabiî ki grevci işçiler bulunuyor.
E-Kart fabrikasının önüne vardığımızda bizi üç grev gözcüsü işçi kardeşimiz karşıladı. İşçilerden biri kısık ateşte demlenen çayın suyunun çabuk kaynaması için piknik tüpünün alevini iyice açtı. O sırada biz de kendimizi tanıtıp, UİD-DER Bostancı şubesinden dayanışmak için ziyarete geldiğimizi söyledik ve grev yerindeki masanın etrafındaki sandalyelere oturup grevci işçilerle sohbete başladık. Grevci E-Kart işçilerinin morallerini sormaya gerek yoktu. Çünkü grevci işçilerin gözlerinin parıltısı morallerinin çok iyi olduğunu belli ediyordu.
Önce grevleri hakkında bilgi aldık. Sonra greve çıkan işçilerin arasında daha önce sendikal mücadele veren ve grev deneyimi yaşamış işçiler var mı diye sorduk. Grevci işçiler “hayır” dediler. İçlerinden biri “bizim üçümüz de yeni evliyiz, yani borç batağındayız. Ama greve çıktık. Sonuna kadar da grevimizi sürdüreceğiz” dedi. Grevci işçilerden diğeri “ben bu işyerinde iki aydır çalışıyorum. Müdürler ben yeniyim diye greve çıkmayacağımı sanıyorlardı. Ama ben de greve katıldım. Bizim çalıştığımız bölümdeki işçilerin tamamı greve katıldı. Şu an o bölümde sadece vardiya amiri çalışıyor. O da sadece numara girişi yapabiliyor” diyerek kararlılıklarını ifade etti. Üçüncüsü ise, “içeride çalışan arkadaşlarımıza baskı yapıyorlar. Biz greve çıkmadan fabrika üç vardiya çalışıyordu. Biz greve çıktıktan sonra işçi azaldı gerekçesiyle vardiyalar ikiye düşürüldü. Her vardiya bu yüzden 12 saat çalışıyor” dedi.
Biz de son dönemde greve çıkmış, 1,5 yıl süren ve kazanımla sonuçlanmış Novamed, Hava-İş, Telekom gibi grevlerin işçilerde işçi sınıfı açısından kazanımla sonuçlanmış örnekler olduğunu anlattık. Grevlerin işçi sınıfının okulu olduğunu, nasıl biterse bitsin mutlaka bir deneyim kazandırdığını örnekleriyle anlatmaya çalıştık. Grevci işçilerle aramızdaki sohbet iyice koyulaştı. Biz ikinci çaylarımızı içerken, grevci işçilerle dayanışmak üzere gelen Deri- İş sendikası Tuzla şube başkanı ve yöneticileri yolun karşısından bize doğru yürüyorlardı. O sırada iki saat önce grev yerinden ayrılıp tekrar geri gelen Basın-İş sendikası İstanbul şube başkanı Levent Dinçer ve şube yöneticileri de grev yerine geldiler.
Gelenleri karşıladıktan sonra çaylar tazelendi, yeni gelenler de oturduktan sonra sohbetimizi kaldığımız yerden sürdürdük. Levent Dinçer E-Kart grevi hakkında bilgi verdi. Ardından “emek olmadan yemek olmaz. Önce yemek dersek hiçbir şey elde edemeyiz. Biz diğer yerlerde olduğu gibi E-Kart’ta da mücadelemizi sürdürüyoruz. Fabrikanın önüne grev pankartlarımızı astık. İki vardiya şeklinde nöbetleşerek grevimizi sürdürüyoruz. Greve katılımlar da artıyor. İşçilerin örgütsüzlüğünün ve sendikalardan uzak durmasının sorumlusu sendikacılardır” diye konuştu.
Deri-İş şube başkanı Binali Tay da, Deri-İş sendikası olarak her grev ve direnişi destekledikleri gibi E-Kart grevine de destek verdiklerini ve desteklerinin süreceğini belirtti. Grevci işçilerin morallerini bozmadan fabrikada çalışan arkadaşlarına ulaşıp, onları ikna edip, yanlarına çekmeleri gerektiği yönünde grevci işçilere kendi sendikalarının deneyimlerini anlattı. Desa Deri’deki direnişlerinde yaşadıkları zorluklardan, patronun işçiler uyguladığı baskılardan ve jandarmanın Desa işçilerine ve Deri-İş sendikasına yönelik baskılarından söz etti.
Söz konusu olan bir grev yeri olunca sohbetin konusu da şu an devam eden grevler ve direnişler ve tabiî ki bu topraklarda yaşanan geçmiş grevler, direnişler oluyor. Örneğin Kavel grevi ve 15-16 Haziran 1970 büyük işçi direnişi, sohbete katılan herkesi heyecanlandıran ve sohbeti iyice koyulaştıran konular oluyor.
Grevci E-Kart işçilerinden üç genç işçi kardeşimiz ve onlarcası ilk olarak grev deneyimi kazanıyorlar. 1980 sonrası işçi kuşağından milyonlarca işçi henüz ilk grev deneyimini bile yaşamamış durumda. Bizler fabrikalarda, işyerlerinde ve sendika şubelerinde militan sınıf sendikacılığını yükseltmedikçe, işçi kitlelerinin sınıf bilinci kazanmalarının olanağı bulunmuyor.