Katlettiler tüm umutları, Hayalleri, düşleri Tüm insanlığın geleceğini katlettiler Doymak bilmeyen kâr hırsıyla Toprak eskisi gibi buram buram kokmuyor Gözyaşlarıyla, kanla suladılar toprağı Rüzgâr artık taze çiçek kokusu değil Kan, barut, ölüm kokusu taşıyor Gökyüzünde Kuşların kanat çırpışının sesi duyulmaz oldu artık Savaş uçaklarının çoğalmasıyla Denizler de yitirdi rengini Göç yollarında, soğuk derin sularında Kaybolan binlerce göçmenin umutlarıyla… Büyüdü savaşlar Büyüdükçe savaşlar yollar büyüdü Göç yollarındaki insanlar büyüdü Açlık, sefalet, yoksulluk, ölümler Büyüdü Silahlar çoğaldı her geçen gün Baskılar, şiddet, prangalar büyüdü Katmerleştikçe sömürü, Palazlandıkça sermaye İşçi ölümleri büyüdü… Özgürlük, barış tohumları değil Kin ve nefret ektiler yüreklere Paramparça yaşamlar Umudunu yitirmiş, Geleceği kaybolmuş milyonlar Büyüdü… Sömürü sistemine, Bezirgânların saltanatına karşı Öfke de büyüdü Büyüt içindeki öfkeyi, daha da büyüt Soğumasın yüreğindeki ateş Mücadele azminle büyüt… Dağlarında mor menekşeler açan, Masmavi bir gökyüzü, Çocukların yüzlerince gülücüklerin olduğu Bir dünya düşlüyorsan Büyüt öfkeni, Mücadele içinde büyüt…