Adana’da, ayakkabı firmaları için saya üreten işçiler Eylül ayı başında ücretlerine zam talebiyle iş bırakmışlardı. Türk, Kürt ve Suriyeli işçilerin birlik olduğu bu mücadele kazanıldı, işçiler zam almayı başardı. Bu kazanım, eylemlerin, aynı sorunların yaşandığı İstanbul, Konya, İzmir, Antep gibi kentlere de yayılmasını sağladı. Ardından Bursa, Hatay ve Manisa’da da saya işçileri iş bıraktı.

Sayacılar, sigorta olmadan, düşük ücretlerle ve çok uzun saatler boyu çalışıyorlar. Çalışma ortamı genellikle küçük ve havasız atölyeler. İşçiler yılın birkaç ayını çalışmadan geçiriyorlar. Zaman zaman küçük bir atölye kiralayarak sayacılık yapan ustaların da işi kolay değil. Dükkân kirasına ve geçinmeye yetecek gelir elde etmek için gece yarılarına kadar durup dinlenmeksizin çalışmak zorundalar.

Ayakkabı firmaları ürünleri fahiş fiyatlara satıyor, büyük kârlar elde ediyorlar. Buna rağmen yıllardır saya işçilerine zam yapılmıyor. Bursa Ayakkabıcılar Sitesindeki işçilerin talebi, saya taban fiyatının 4 liraya yükseltilmesi, üretimi daha zor olan botların fiyatınınsa iki kat arttırılması. Saya üretiminin %35’ini gerçekleştiren Hatay’da da işçiler ücretlerin yükseltilmesi talebiyle iş bıraktı. Patronların Suriyeli işçileri ucuza çalıştırdığını ve ücretleri genel olarak aşağı çektiğini anlatan işçiler “iki yıldır ücretlerimize zam yapılmadı, artık dayanacak gücümüz kalmadı” diyorlar. Bu hafta çalışmayacaklarını ve eğer talepleri kabul edilmezse yeniden eylem yapacaklarını belirtiyorlar. Manisa’daki işçiler de aynı taleplerle eylemlerine devam ediyor. İşçiler sigortasız çalışmak istemediklerini ve sektördeki kayıt dışılığın sona erdirilmesi gerektiğini söylüyorlar.

Sayacılar, sektörde ucuz işçiliğin, uzun çalışma saatlerinin ve sosyal güvence olmamasının yanı sıra, meslek hastalıkları ve çocuk işçilik gibi sorunların da can yakıcı olduğunu dile getiriyorlar. Bu nedenle haklı mücadelelerini sürdüreceklerini vurguluyorlar.