
Şişecam’a bağlı Kırklareli Cam fabrikasından atılan 90 işçinin 20 gün boyunca süren direnişi sonuç verdi. İşçileri haksız yere işten atan ve işbaşı yaptırmaya yanaşmayan Şişecam patronu, atılan tüm işçilerin Eskişehir’deki Şişecam fabrikasına nakledilmesini kabul edeceğini açıkladı. Verdikleri mücadelenin ve kamuoyu desteğinin etkisiyle patrona geri adım attırmayı başaran cam işçileri, kendi aralarında yaptıkları bir değerlendirme toplantısının ardından, 24 Ekim Pazartesi günü Kristal-İş sendikası Trakya Şubesi önünde yaptıkları açıklamayla patronun önerisini kabul edeceklerini duyurdular. Aldıkları ortak karara göre işçiler Eskişehir’de çalışma durumunu önce aileleriyle görüşecekler. Öneriyi kabul eden işçiler mevcut hakları korunarak Eskişehir’de çalışmaya başlayacak. Lüleburgaz’dan Eskişehir’e gitmek istemeyen işçiler ise ya tüm haklarını alacak ve teşvik uygulamasından faydalanacaklar ya da “işe iade” davası açacaklar. “90 Trakyalı Cam İşçisi” imzasıyla yapılan açıklamada işten atılan herkesin işe iadesinin önünün kesin olarak açıldığını belirten işçiler, verdikleri mücadele neticesinde gelen bu kazanımın tüm işçi sınıfına ait olduğunu duyurdular. İşçiler, bu kazanımın sendika yöneticilerinin isteksiz tutumuna rağmen özellikle Lüleburgaz’da yaşayan işçi ve emekçilerin desteğiyle sağlandığını vurguladılar.
İşçi Dayanışması’na konuşan işçiler yerlerini-yurtlarını, akrabalarını-dostlarını bırakarak Eskişehir’e gitmenin kendileri açısından zor bir karar olduğunu, fakat Trakya’da kalmak için sonuna kadar direndiklerini ifade ettiler. Bu açıdan bir hüzün yaşasalar da güçleri oranında patrona geri adım attırmış olmanın da haklı gururunu yaşıyorlar. “Bizler mücadeleyle kazanılabileceğini gösterdik” diyen cam işçileri, kendilerine destek olan, seslerini duyuran herkese teşekkür ettiler.
UİD-DER Müzik Grubunun cam işçileri için yaptığı uyarlamada dediği gibi; “bir değil, beş-on değil, milyonlarız biz”. Yerin yedi kat altına kazma vuran, göğü delen gökdelenler diken, metale-çeliğe şekil veren, cama can katan işçileriz. Biz işçi sınıfıyız, yaşamı var edenleriz. Fakat bugün yeterince örgütlü olmadığımız için baskıların, hakaretlerin, saldırıların ardı arkası kesilmiyor. İşsizlik, yoksulluk, haklarımızın gasp edilmesine dönük saldırılar yakamızı bırakmıyor. Grevlerimiz, direnişlerimiz, yürüyüşlerimiz OHAL gerekçesiyle yasaklanıyor. Bu devran ancak örgütlü olursak değişebilir. Cam işçilerinin mücadelesi bir kez daha gösterdi ki, işçiler boyun eğmeyip direndiklerinde kazanabilirler. Patronların saldırıları karşısında işçilerin mücadele etmekten başka seçeneği yoktur.